Intel powraca do segmentu HEDT i prezentuje nowe Xeony W. Nawet 56 rdzeni i obsługa OC

Intel oficjalnie zaprezentował swoje nowe procesory do stacji roboczych o nazwie kodowej Fishawk Falls. Mowa tu o serii Xeon W-3400 i W-2400 z 15 układami, od flagowego 56-rdzeniowego Xeona w-3495X za 5889 USD do ośmiordzeniowego w3-2423 za 359 USD. Osiem z tych modeli można również podkręcać, co oznacza powrót Intela do procesorów stacjonarnych klasy HEDT (tańsze CPU klasy serwerowej z możliwością OC) po kilkuletniej przerwie.

Ostatnią platformą HEDT Intela był chipset X299 dla procesorów Core-X dziesiątej generacji, znany jako Cascade Lake-X, który zadebiutował w 2019 roku. Te układy (i kilka wcześniejszych modeli) były oparte na architekturze Skylake, której korzenie sięgają 2015 roku. Następnie gigant z Santa Clara porzucił segment HEDT na rzecz AMD, ale w końcu zdecydował się na powrót i ponownie podjęcie walki na tym polu. 

Ostatnią platformą HEDT Intela był chipset X299 dla procesorów Core-X dziesiątej generacji, znany jako Cascade Lake-X, który zadebiutował w 2019 roku.

Najnowsza platforma HEDT firmy obsługuje dwie różne rodziny procesorów: serię Xeon W-2400 i serię Xeon W-3400. Jak sugerowały wcześniejsze przecieki, Intel określa te chipy jako procesory „Mainstream Workstation” i „Expert Workstation”. Obie serie są oparte na rdzeniu Golden Cove znanym z procesorów Intel Core 12. i 13. generacji, co stanowi ogromny przeskok w stosunku do przestarzałego rdzenia Skylake z układów Cascade Lake.

Pomimo wspólnego gniazda LGA-4677 i chipsetu W790, te dwie rodziny procesorów znacząco się różnią. Chipy z serii Xeon W-3400 noszą nazwę kodową Sapphire Rapids-112L, gdzie „112L” odnosi się do liczby dostępnych linii PCIe 5.0. Procesory te obsługują również pełne osiem kanałów pamięci platformy (z maksymalną pojemnością RAM wynoszącą 4 TB), a także oferują do 56 rdzeni. Niestety, nie ma żadnych modeli z wbudowanym HBM, jak w serii Xeon Max.

Są to niemal te same rdzenie Golden Cove, które są znane jako P w najnowszych procesorach Intela Raptor Lake do komputerów stacjonarnych i praktycznie te same co w procesorach Intel Sapphire Rapids-SP Xeon Scalable. Oznacza to, że mają pełne 2 MB pamięci podręcznej L2 na rdzeń, czyli dwa razy więcej niż Cascade Lake (1 MB na rdzeń).

Tymczasem seria Xeon W-2400 ograniczona została do połowy kanałów pamięci i oferuje ponad połowę mniej rdzeni, gdyż topowy model w tym przypadku otrzymał 24 rdzenie i obsługuje czterokanałową pamięć. Jak sugeruje nazwa kodowa „Sapphire Rapids-64L”, te procesory są również ograniczone do „tylko” 64 linii PCIe 5.0 — nie licząc łącza DMI Gen4 do chipsetu W790. Nadal są to jednak bardzo potężne i niezwykle wydajne chipy.

Mimo że te procesory przeznaczone dla stacji roboczych są oznaczone jako Xeony, niektóre układy będą sprzedawane w pudełkach. Kilka modeli ma też odblokowane podkręcanie, chociaż Intel w tym przypadku nazywa to „tuningiem wydajności”. Parametry, które można modyfikować, obejmują zegary rdzeni procesora i częstotliwość siatki procesora, a także szybkość i taktowanie pamięci. Lepiej jednak zadbać o wydajne chłodzenie, ponieważ „moc podstawowa” na tych chipach zaczyna się od 120 W i sięga aż do 350 W.

Nowe procesory Xeon W są przeznaczone do użytku z chipsetem W790. Jest to krewny chipsetu C741 używanego w najnowszych procesorach Intel Xeon Scalable. W790 pochwalić może się obsługą 14 portów USB 2 i aż 25 portów USB 3. Jednak w materiałach Intela nie ma wzmianki o Thunderbolt lub USB4. Posiada również szesnaście własnych linii PCIe 4.0, dwanaście linii PCIe 3.0 i obsługę ośmiu portów SATA-III. Ponadto zawiera CNVi Wi-Fi 6E od Intela, podobnie jak najnowsze chipsety do komputerów stacjonarnych.

Oprócz specyfikacji Intel udostępnił nam kilka wyników benchmarków. Najwyraźniej w porównaniu z Xeonem W-3275 (Cascade Lake), nowy 56-rdzeniowy Xeon w9-3495X jest o 28% szybszy jednowątkowo i o 120% wydajniejszy wielowątkowo w teście SPECrate 2017 HPC.

Przewaga wielordzeniowa nie jest tak naprawdę zaskakująca, biorąc pod uwagę fakt, że nowy układ ma dosłownie dwukrotnie większą liczbę rdzeni, ale wzrost wydajności w przypadku jednego wątku jest ogromny, szczególnie że nowy układ jest szybszy tylko o 200 MHz na pojedynczy rdzeń. Oznacza to, że ten zysk jest prawie wyłącznie wzrostem IPC.

W zastosowaniach mniej syntetycznych korzyści w porównaniu z poprzednią generacją są zróżnicowane. Powyższy wykres zawiera wyniki w programach Adobe Premiere i After Effects, Davinci Resolve, Cinema 4D, Chaos vRay i Autodesk Maya. W testach edycji wideo różnica między Cascade Lake a Sapphire Rapids jest niewielka, od 10 do 25%. Jednak w testach renderowania nowe procesory mogą uelastycznić swoją wielordzeniową moc, osiągając wyniki nawet lepsze o 131% względem poprzedników. 

Jak wspomnieliśmy, niektóre nowe CPU są dostępne w formie pudełkowej i producenci już zapowiadają dedykowane im płyty główne, ale większość systemów wyposażonych w te procesory będzie pochodzić od firm sprzedających kompletne stacje robocze. Mając to na uwadze, Intel twierdzi, że ma gotowe systemy od ponad 50 typowych partnerów, w tym Della, HP, Lenovo, Supermicro, Boxx i Puget Systems.