GIGABYTE GeForce RTX 2080 GAMING OC 8G - test karty graficznej z GPU Turing

Tematem dzisiejszego artykułu jest test karty graficznej NVIDIA GeForce RTX 2080, w autorskiej wersji GIGABYTE GeForce RTX 2080 GAMING OC 8G. Mowa oczywiście o GPU bazującym na architekturze Turing, która wprowadza kilka interesujących nowości, chociażby pamięci GDDR6, sprzętowe wsparcie śledzenia promieni (ang. ray-tracing) czy nowa technika wygładzania krawędzi DLSS (ang. Deep Learning Super-Sampling). Nie da się ukryć, że wszyscy z niecierpliwością wyczekiwali nowej rodziny kart graficznych NVIDII, jak i tego, że oczekiwania były mocno wyśrubowane, co nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę, co obserwowaliśmy na rynku w ostatnich miesiącach. Jeżeli chodzi o debiuty nowych technologii, to jeszcze w sierpniu 2017 roku mieliśmy Vegę 56/64 od AMD i od tego czasu nic ciekawego się w zasadzie nie działo. W najwyższej półce niepodzielnie królował GeForce GTX 1080 Ti, zaś w nieco niższych segmentach rywalizowały ze sobą GTX-y 1070 Ti/1080 oraz wspomniane Vegi 56/64, czyli mieliśmy zachowany status quo. Do tego wszystkiego, na pewnym etapie, doszła sytuacja z kryptowalutami, które niesamowicie zyskały na wartości i tym samym zachęciły żądnych zysku "przedsiębiorców" do masowego wykupywania kart graficznych na potrzeby elektronicznego "górnictwa". Sytuacja była na tyle zła, że w zasadzie każda dostawa, która trafiała do dystrybucji, rozpływała się jak kamfora i tyle ją gracze widzieli. W efekcie, zakup nowego komputera czy też samej karty graficznej prosto ze sklepu, nie był raczej zbyt kuszący.

NVIDIA GeForce RTX 2080 to karta graficzna na architekturze Turing, wprowadzająca sporo interesujących nowości. Czy to wystarczy, aby przekonać do siebie nabywców, szczególnie w kontekście wcale nie niskiej ceny? Przekonajmy się.

Na szczęście problem z kryptowalutami został już opanowany i sytuacja wróciła do normalności. Triumfalny marsz Bitcoina i pochodnych ku jeszcze wyższej cenie został zahamowany i w chwili obecnej można powiedzieć, że elektroniczny pieniądz jest wręcz w odwrocie. Ponadto pojawiły się dedykowane "minery", m.in. do ETH, co drastycznie zmniejszyło atrakcyjność tradycyjnych GPU na tym poletku. Efektem są oczywiście ceny w sklepach, które spadły do rozsądnego poziomu, a także wysyp używanych kart, które można dostać za naprawdę niską cenę i które oczywiście nigdy nie "kopały" ;-) Wracając do najnowszego dzieła NVIDII, czyli architektury Turing, trzeba przyznać, że zmian i innowacji jest tutaj całkiem sporo. Zaczynając od pamięci GDDR6, które są znaczącym krokiem naprzód, w porównaniu do GDDR5X. Jedna i druga technologia zapewnia dwukrotnie wyższą przepustowość, w porównaniu do GDDR5, przy tym samym taktowaniu rzeczywistym i szerokości szyny, ale to GDDR6 jest w stanie pracować ze znacząco wyższymi zegarami. W przypadku GDDR5X mieliśmy kostki 10-11 Gb/s, natomiast tutaj mamy już 14 Gb/s, czyli zamiast 1250-1375 MHz dostajemy aż 1750 MHz. Ponadto znacząco zoptymalizowano procesory SM (ang. streaming multiprocessor), zwiększając ich efektywności, a także rozbudowano je o nowe jednostki: RT oraz Tensor. Te pierwsze zapewniają sprzętowe wsparcie śledzenia promieni, co możemy zaobserwować chociażby w demie Reflections, natomiast Tensory znajdują zastosowanie w uczeniu maszynowym z użyciem sieci neuronowych, a konkretniej w głębokim uczeniu (ang. deep learning), czego gamingowym przejawem jest wspomniane wcześniej wygładzanie krawędzi DLSS, które ma być niezwykle wydajną i efektywną metodą.

Jeżeli o specyfikację chodzi, to na sam początek podam krótkie wyjaśnienie odnośnie procesu technologicznego. Marketingowe 12 nm FinFET to tak naprawdę 16 nm FinFET++, czyli ulepszona wersja poprzednio stosowanego rozwiązania. W tym konkretnym przypadku nie należy się więc spodziewać ani zwiększonego upakowania tranzystorów, które de facto uległo degradacji, ani znacząco wyższych zegarów taktujących czy też możliwości podkręcania. W skład pojedynczego SM (diagram) wchodzą 64 procesory strumieniowe, osiem Tensorów oraz pojedyncza jednostka RT. Stąd, jak nietrudno wyliczyć, RT mamy 46 sztuk, zaś Tensory występują w liczbie 368 egzemplarzy. Porównując RTX-a 2080 do bezpośredniego poprzednika, czyli GTX-a 1080, widzimy identyczną liczbę ROP-ów, a także o 15% zwiększone zasoby SPU oraz jednostek teksturujących. Skromnie, chciałoby się rzec. Szerokość szyny pamięci pozostaje na poziomie 256 bitów, jednak zastosowanie kości GDDR6 zapewnia dodatkowe 128 GB/s dostępnego pasma. Pojemność VRAM także nie uległa zwiększeniu i w dalszym ciągu mamy do dyspozycji 8 GB, co nie jest zbyt imponującą wartością, tym bardziej mając na uwadze, że RTX 2080 wchodzi w półkę cenową GTX-a 1080 Ti, który dysponuje 11 GB pamięci graficznej. Generalnie, porównując te dwa ostatnie produkty, widać wyraźnie, że - poza nowymi jednostkami - Turing w zasadzie wszystkiego ma mniej: ROP-ów, TMU, SPU, a także przepustowości VRAM oraz jej pojemności. Tym ciekawiej zapowiada się więc porównanie tych dwóch GPU - zobaczymy, ile w praktyce warte są optymalizacje poczynione przez inżynierów zielonego obozu.