Intel Core i5-10600K oraz Core i9-10900K. Test kolejnego wcielenia Skylake

Intel Core i5-10600K/i9-10900K – test Comet Lake

Nie da się ukryć, że na rynku procesorów można w ostatnim czasie zaobserwować wzmożony ruch. Nie tak dawno mieliśmy premierę nowych jednostek z serii Ryzen 3, a w dniu dzisiejszym debiutuje dziesiąta generacja rodziny Core firmy Intel, będąca główną bohaterką niniejszego testu, zaś konkretniej mowa o układach Core i5-10600K oraz Core i9-10900K. Jak pewnie dobrze wiecie, w gruncie rzeczy mamy do czynienia z kolejnym, czwartym już odświeżeniem (tudzież odgrzaniem, wedle uznania) architektury Skylake, ponownie tu i ówdzie dostosowanej do zmieniających się realiów niebiesko-zielonej rywalizacji. Przede wszystkim otrzymaliśmy świeżą podstawkę, LGA 1200, a to wiadomość, która z całą pewnością nie ucieszy chociażby posiadaczy płyt głównych na chipsecie Z390, szczególnie tych, którzy nabyli je niedawno, aczkolwiek z drugiej strony nie powinno być to zaskoczeniem, biorąc pod uwagę dotychczasowe ruchy Intela. Zgodne z oczekiwaniami jest też zwiększenie liczby rdzeni i/lub wątków w ramach poszczególnych linii produktowych, przez co od teraz oferowane konfiguracje to 4C/8T, 6C/12T, 8C/16T oraz 10C/20T, odpowiednio dla Core i3/i5/i7/i9. Poza tym niebiescy wprowadzili drobne ulepszenia pod kątem OC, jak choćby włączanie/wyłącznie HT dla poszczególnych rdzeni, i w zasadzie na tym zmiany się kończą. Przejdźmy zatem do bliższego spojrzenia na recenzowane CPU.

Dziesiąta generacja linii Core to przede wszystkim kolejne zwiększenie liczby rdzeni. Przekonajmy się, czy to wystarczy na niezwykle popularne Ryzeny 3000.

 AMD Ryzen 3 3100/3300X. Test czterordzeniowców na architekturze Zen 2

Krótki komentarz odnośnie testowanych modeli

Zaczynając od Core i5-10600K, jak na dłoni widać, że mamy przed oczami kolejne wcielenie Core i7-8700K, co akurat może cieszyć, gdyż model ten był i nadal jest ceniony przez graczy, zapewniając naprawdę wysokie osiągi w zastosowaniach rozrywkowych. Jedyną różnicą w stosunku do protoplasty są lekko podbite zegary i tak bazowy wzrósł o 400 MHz, podczas gdy maksymalny Turbo o symboliczny bin (100 MHz). Niemniej przyspieszenie dotyczy także sytuacji, kiedy mamy pełne obciążenie, o czym szerzej będzie na następnej stronie. Ponadto warto zwrócić uwagę na współczynnik TDP podniesiony do 125 W, co bez wątpienia ma związek ze wspomnianym wyżyłowaniem częstotliwości. Cała reszta jest już identyczna, dlatego też nie ma sensu przytaczać tych danych, wszak każdy w razie czego może zerknąć do powyższej tabeli. Z kolei Core i9-10900K to taka trochę większa nowość, ponieważ procesora dziesięciordzeniowego oraz dwudziestowątkowego dotychczas poza platformami HEDT nie widzieliśmy. Zresztą model ten jest najbardziej bezkompromisowy ze wszystkich, co widać w każdym możliwym aspekcie, a w szczególności w temacie fabrycznego taktowania, które jest w stanie dobić do bagatela 5,2 GHz, a ze wsparciem Thermal Velocity Boost nawet do 5,3 GHz. Wspomniana technika potrafi podbić zegar o 100 MHz, pod warunkiem odpowiednio niskich temperatur, i jest zarezerwowana dla serii Core i9. Tyle tytułem wstępu, czas przejść dalej.