Google udostępniło narzędzie dla leniwych programistów. Nie trzeba nic umieć

Google ogłosiło powstanie Opal – narzędzia, które radykalnie upraszcza proces tworzenia aplikacji internetowych. Projekt wykorzystuje rozwiązania sztucznej inteligencji, aby na podstawie zwykłego opisu w języku naturalnym wygenerować w pełni funkcjonującą aplikację. Użytkownik nie musi znać składni żadnego języka programowania, ani pisać jakiejkolwiek instrukcji – wystarczy, że opisze, co chciałby osiągnąć, a resztą zajmie się algorytm.

Według Google, Opal jest projektem eksperymentalnym. Firma nie wyjaśniła, co kryje się pod tym określeniem, choć dostęp do narzędzia został ograniczony wyłącznie do użytkowników w Stanach Zjednoczonych. Sam charakter eksperymentu nie został opisany, a jego tymczasowość pozostaje domysłem. W praktyce Opal pozwala użytkownikom projektować aplikacje w przeglądarce bez konieczności posługiwania się klasycznym kodem, choć jednocześnie udostępnia wgląd w kod źródłowy i strukturę wygenerowanych komponentów.

Kodowanie nastrojów

Nowe narzędzie Google odwołuje się do koncepcji tzw. "vibe coding", spopularyzowanej przez Andreja Karpathy'ego – byłego badacza OpenAI i jednego z twórców najważniejszych systemów opartych na sieciach neuronowych. Zgodnie z tym podejściem, programowanie nie wymaga precyzyjnej znajomości składni i struktur danych, a jedynie ogólnego zamysłu i intuicji użytkownika.

W Opal wystarczy wpisać w edytorze krótką notatkę lub opis, a narzędzie samo przygotowuje kompletną aplikację. Każdy element można przeglądać i edytować, choć dla początkujących to raczej okazja do nauki niż konieczność ingerencji. Opal oferuje również bazę gotowych szablonów, które można wykorzystać jako punkt wyjścia. Proces w obu przypadkach przebiega identycznie – komunikacja z maszyną odbywa się w języku naturalnym.

Aplikacje w przeglądarce, nie na komputerze

W odróżnieniu od rozwiązań takich jak Figma, Canva czy nawet chatbotów pokroju ChatGPT, Opal nie generuje kodu do samodzielnego uruchamiania na komputerze. Jego przeznaczeniem są wyłącznie aplikacje działające w przeglądarce. Ten wybór oznacza zgodność ze wszystkimi systemami operacyjnymi i brak konieczności tworzenia oddzielnych wersji na Windowsa, macOS czy Linuksa. Interfejs takich aplikacji można dopasować do ekranów urządzeń mobilnych bez względu na zainstalowany system operacyjny.

Google nie podało przyczyn, dla których Opal ogranicza się wyłącznie do środowiska webowego. Można jednak przypuszczać, że wybór ten jest spójny z dotychczasowym podejściem firmy do projektowania oprogramowania.

Echo niespełnionych ambicji

W tle pojawia się wątek systemu operacyjnego Chrome OS. Od momentu premiery w 2009 roku Google próbowało promować go jako platformę zorientowaną na pracę w przeglądarce, pozbawioną tradycyjnych aplikacji i instalatorów. System rozwijano równolegle do przeglądarki Chrome, ale nie zdobył on znaczącego udziału na rynku. Początkowo Chrome OS współpracował wyłącznie z aplikacjami webowymi, co ograniczyło jego funkcjonalność i popularność. Dopiero późniejsze wsparcie dla aplikacji Android i wersja Flex dla starszych komputerów z Windowsem poszerzyły możliwości systemu, lecz globalny udział Chrome OS w rynku nadal nie przekracza jednego procenta.

W ostatnich miesiącach pojawiły się informacje o planach połączenia Chrome OS z Androidem. Taka decyzja może sugerować próbę rewitalizacji nieudanego projektu poprzez integrację z systemem operacyjnym, który od dawna dominuje na rynku mobilnym. Android jest obecnie najczęściej używanym systemem operacyjnym na świecie, a jego integracja z Opalem może okazać się kluczowa dla przyszłości nowego narzędzia.

Programowanie dla każdego?

Opal nie jest pierwszym narzędziem, które obiecuje demokratyzację programowania. Jednak jego podejście, ograniczone do przeglądarki i w pełni obsługiwane przez sztuczną inteligencję, może stanowić istotny krok w stronę upowszechnienia tworzenia oprogramowania. W teorii każdy, kto potrafi zbudować logiczne zdanie, może stworzyć własną aplikację. To odważna wizja...