Miliarder domaga się 72-godzinnego tygodnia pracy. Indie są wstrząśnięte

Narayana Murthy, współzałożyciel technologicznego giganta Infosys, ponownie wraca do narracji o skrajnie wydłużonym czasie pracy.

Jego propozycje od lat budzą sprzeciw, jednak najnowsza wersja postulatu przesuwa granicę do punktu, w którym dyskusja o produktywności zaczyna przybierać postać sporu o ludzką godność. Murthy, który od wielu lat nie pracuje zawodowo i którego majątek szacowany jest w miliardach dolarów, postuluje dziś model obejmujący 72 godziny tygodniowo.

Kolejny krok w stronę skrajnego pracoholizmu

Murthy twierdzi, że optymalny tryb dla współczesnych pracowników to sześć dni roboczych w tygodniu, każdy po dwanaście godzin. W jego wizji pozostaje jedynie jeden dzień wolny, który ma być przeznaczony zarówno na odpoczynek, jak i wszystkie sprawy prywatne. Wcześniej apelował o 70 godzin pracy tygodniowo i podkreślał, że powinno to stać się normą do końca 2024 roku. Teraz przesuwa pułap jeszcze wyżej.

„Moim żądaniem jest, aby nasi młodzi ludzie powiedzieli: 'To jest mój kraj, chcę pracować 70 godzin tygodniowo. Dokładnie to samo robili Niemcy i Japończycy po II wojnie światowej” - mówił miliarder w 2023 roku.

Paradoksalnie sam nie funkcjonuje w systemie, który próbuje forsować. Zbliża się do 76. roku życia, od dawna pozostaje na emeryturze i nie musi mierzyć się z konsekwencjami rygoru, który próbuje narzucić innym. Jego majątek liczony jest w miliardach dolarów, a sam Murthy stał się symbolem oderwania od realiów, w jakich funkcjonuje większość pracowników indyjskiego sektora IT.

Infosys i twarda rzeczywistość

Infosys, założony przez Murthy’ego w 1981 roku, to jedna z największych firm technologicznych w Indiach. Spółka zajmuje się tworzeniem oprogramowania na zamówienie oraz usługami konsultingowymi. W branży, która już dziś zmaga się z rotacją pracowników, presją i wysoką konkurencją, retoryka współzałożyciela Infosys spotyka się z chłodnym przyjęciem. Jego postulaty nie znajdują poparcia ani w sektorze, ani wśród ogółu pracowników.

Od globalnych ambicji do lokalnego nacisku

Murthy przez lata próbował przedstawiać swoją wizję jako uniwersalny model pracy. W pewnym momencie sugerował nawet, że taki styl powinien objąć cały świat. Z czasem jego przekaz stał się bardziej lokalny, a nacisk przesunął się na Indie. W jego dzisiejszej narracji kraj ma rosnąć dzięki wydłużonym godzinom i minimalizacji czasu wolnego. Nie wyjaśnia, dlaczego porzucił wcześniej głoszone globalne ambicje.

Powszechny sprzeciw i brak realnego poparcia

Środowiska branżowe, ekonomiści i organizacje pracownicze nie widzą w postulowanym modelu żadnej korzyści. Długość tygodnia pracy zaproponowana przez Murthy’ego nie przekłada się w sposób oczywisty na wyższą produktywność. Pojawiają się głosy, że model sześciodniowy połączony z dwunastogodzinnymi zmianami prowadzi do wypalenia, błędów i degradacji zdrowia. W Indiach dyskusja społeczna nabiera impetu, a argumenty Murthy’ego coraz częściej odbierane są jako propozycja mająca wzmocnić pozycję pracodawców kosztem pracowników.

Inspiracja chińskim systemem 996

Murthy posługuje się przykładem Chin, gdzie rozpowszechniona była kultura „996”, czyli praca od 9:00 do 21:00 przez sześć dni w tygodniu. Nie wspomina jednak o masowych protestach, które doprowadziły do upadku tego modelu. Pracownicy pozywali firmy, a sądy uznały 996 za praktykę niezgodną z prawem. Chińskie ustawodawstwo stanęło po stronie pracowników, a społeczeństwo zapoczątkowało ruchy sprzeciwiające się nadmiernej presji zawodowej.

Lying Flat – kontrkultura wobec nadmiaru pracy

Chińska subkultura „Lying Flat”, znana również jako tang ping, powstała w odpowiedzi na presję nieustannego sukcesu i pracy ponad siły. Jej zwolennicy wybierają minimalistyczne życie, rezygnując z wyścigu o prestiż. Ruch jest manifestem przeciwko trybowi, który Murthy proponuje swoim rodakom. Jego istnienie pokazuje, że społeczeństwa zaczynają naturalnie bronić równowagi między obowiązkami a życiem prywatnym.