Intel APO - producent oskarżony o blokowanie technologii zwiększającej wydajność na starszych CPU

Funkcja APO od Intela potrafi znacząco zwiększać wydajność w grach, ale ograniczona jest do procesorów 14. generacji, mimo że te bazują na tej samej architekturze co modele 12. i 13. generacji.

Czym jest APO?

Intel Application Optimization (w skrócie APO) to bardzo ciekawa technologia, u której podstawy stoi Thread Director, który jest wbudowany w sprzęt, a jego główny cel to maksymalizacja wydajności hybrydowej. Wykorzystywane jest do tego uczenie maszynowe, dzięki czemu możliwe jest przydzielanie zadań do właściwych rdzeni we właściwym czasie. W efekcie Thread Director pomaga w optymalizacji obciążeń. Kiedy jakaś produkcja zostanie dodana do listy APO, technologia dostosowuje Thread Director'a tak, aby osiągać większą liczbę FPS-ów.

Funkcja APO od Intela potrafi znacząco zwiększać wydajność w grach, ale ograniczona jest do procesorów 14. generacji CPU Niebieskich.

Technologia APO potrafi zapewniać imponujące dwucyfrowe zyski wydajności w grach. Co prawda lista obsługiwanych tytułów na razie jest bardzo skromna, gdyż obejmuje tylko Metro Exodus i Rainbow Six Siege, to Intel pracuje nad zwiększeniem wsparcia, współpracując z programistami i optymalizując wydajność procesorów. Z dotychczasowych testów wynikało jednak, że w Rainbow Six Siege odnotowany został wzrost średnich FPS-ów z 659 do 867, co w zaokrągleniu daje 32%. W Metro Exodus wzrost klatek był już nieco mniejszy, jednak wciąż imponujący. Średnia liczba generowanych FPS-ów wzrosła bowiem z 273 do 339. Mowa więc o różnicy na poziomie 24%. Należy dodać, że testy przeprowadzane były na wbudowanych w obie gry benchmarkach.

Z testów przeprowadzonych przez HardwareUnboxed wynika, że ​​Intel zasadniczo optymalizuje małe rdzenie E w taki sposób, aby można je było efektywniej wykorzystać w grach. Można zauważyć, że te działają z wyższymi częstotliwościami taktowania przy włączonej funkcji APO, a do tego więcej rdzeni E jest używanych w celu zwiększenia wydajności w grach. Jednak głównym problemem związanym z funkcją APO, poza skromnym wsparciem, jest to, że jest ona ograniczona tylko do procesorów 14. generacji, a także do określonej listy procesorów z tej serii.

Jest to o tyle dziwne, że procesory Intela 14. generacji są oparte na tej samej architekturze Uarch, co procesory 13. generacji, które same w sobie stanowią odświeżenie procesorów 12. generacji. Wszystkie trzy rodziny procesorów hybrydowych są do siebie bardzo podobne, więc nie powinno dziwić, że pojawiają się głosy, że Intel sztucznie blokuje APO w starszych procesorach 12. (Alder Lake) i 13. generacji (Raptor Lake), tylko po to, by napędzić sprzedaż nowszych CPU. Tym bardziej że Niebiescy mają już nieco za uszami, jeśli chodzi o takie praktyki, jak choćby wymuszanie zmiany płyt głównych pod nowsze procesory, pomimo że później udowadniano, że taka zmiana nie była potrzebna. 

Ponadto optymalizacje wydajności dotyczą głównie rdzeni E i te nie uległy zmianie w ciągu trzech generacji. Wszystkie procesory Intel 12., 13. i 14. generacji korzystają z tej samej architektury Gracemont w tym zakresie. Nawet jeśli rdzenie P w procesorach 12. i 13./14. generacji są różne (Golden Cove/Raptor Cove), optymalizacje mniejszych rdzeni powinny być oferowane również w starszych seriach. Wygląda również na to, że Intel nie będzie oferował APO poza modelami 14. generacji z odblokowanymi mnożnikami czy oznaczonych jako K. 

O ile gigant z Santa Clara jakoś tego nie wytłumaczy, to będzie to kolejne działanie antykonsumenckie Intela. To jednak nie pierwszy raz, bo choćby w ostatnich latach producent blokował obsługę AVX-512 w swoich konsumenckich CPU. Takowa była już obecna w procesorach 12. i 13. generacji, ale firma wyłączyła ją we wszystkich nowych partiach procesorów. Firma zablokowała również możliwość podkręcania za pomocą funkcji BCLK na CPU spoza serii K, oferowanej przez producentów płyt głównych.

Nic więc dziwnego, że Ryzeny przejmują ten segment rynku, a AMD wykrywa to starcie także wizerunkowo.