Intel wydziela swój biznes sieciowy. NEX podzieli los Altery

Transformacja Intela, prowadzona przez nowego prezesa zarządu Lip-Bu Tana, przyspiesza w tempie, które wielu komentatorów określa jako bezkompromisowe. Firma znajduje się w trudnym momencie – zaledwie kilka dni temu ogłosiła kwartalne straty sięgające 2,9 miliarda dolarów i potwierdziła plany redukcji zatrudnienia o około 15 procent. To realizacja zapowiedzi z zeszłego roku, które teraz stają się faktem.

Najświeższym posunięciem zarządu jest decyzja o wydzieleniu jednostki Network and Edge (NEX) jako niezależnego bytu. Dział ten, odpowiadający za układy sieciowe, Ethernet oraz infrastrukturę komunikacyjną, będzie funkcjonował pod własną marką, z własnym zarządem i strategią. Intel zachowa jednak wiodącą pozycję inwestora, podobnie jak w przypadku Altery, firmy specjalizującej się w programowalnych układach FPGA, którą nabył w 2015 roku i częściowo sprzedał w 2024.

Potwierdzony notatką do klientów plan zakłada pozyskanie inwestorów strategicznych dla NEX. Nową strukturą pokieruje dotychczasowy szef grupy, Sachin Katti, który równocześnie odpowiada za rozwój strategii AI w całym Intelu. W opublikowanym oświadczeniu podkreślił, że wyodrębnienie jednostki pozwoli jej szybciej realizować przyjętą strategię i koncentrować się na rozwoju produktów.

Porządkowanie firmy i koniec z rozproszeniem działań

Wydzielenie NEX to element szerszej operacji, która ma przywrócić przejrzystość i efektywność w działaniach firmy. Podczas niedawnej konferencji wynikowej Lip-Bu Tan mówił wprost o „przeciążeniu i nieefektywności”, która jego zdaniem paraliżowała kluczowe segmenty działalności. Redukcja zatrudnienia do poziomu 75 tysięcy pracowników, czyli o ponad 30 tysięcy mniej niż jeszcze na początku 2025 roku, ma ułatwić koncentrację na najważniejszych obszarach: rozwoju architektury x86 oraz inwestycjach w technologie AI.

Kolejne cięcia dotyczą również planów związanych z fabryką półprzewodników. Dotąd traktowana jako filar przyszłości Intela, w nowej strategii jej rola uległa wyraźnemu ograniczeniu. Z wypowiedzi Tana wynika, że firma porzuca szeroko zakrojone ambicje konkurowania na każdym etapie łańcucha dostaw. Projekty, które nie gwarantują odpowiednich marż, są weryfikowane lub zawieszane. Zgodnie z nową polityką, każdy nowy produkt musi generować co najmniej 50-procentowy zysk brutto, aby trafić do dalszego rozwoju.

14A pod znakiem zapytania, ale Panther Lake wciąż w grze

Zmiana priorytetów odbija się także na planie rozwoju technologii litograficznych. Proces 14A, reprezentujący klasę 1,4 nm, znalazł się w stanie zawieszenia. Tan ostrzegł, że jego realizacja zostanie anulowana, jeśli Intel nie zdoła zabezpieczyć dużego klienta zewnętrznego. W praktyce oznacza to ryzyko całkowitej rezygnacji z jednej z najnowocześniejszych technologii, której rozwój pozwalałby firmie konkurować z TSMC i Samsungiem.

Jednocześnie firma utrzymuje tempo prac nad Panther Lake, który wykorzystuje litografię 18A i ma trafić na rynek pod koniec 2025 roku. Projekt ten stanowi ważny punkt programu odbudowy pozycji Intela w segmencie procesorów konsumenckich. Oczekuje się, że rdzenie P w Panther Lake ponownie obsłużą technologię Hyper-Threading, której brak w niektórych liniach produktów wywołał liczne kontrowersje. Firma deklaruje również, że nowa generacja układów zaoferuje istotne przyspieszenie dla obliczeń związanych ze sztuczną inteligencją.

Sytuacja serwerów i przewaga AMD

Na rynku serwerowym Intel wciąż zmaga się z przewagą AMD, której procesory EPYC zdobywają kolejne udziały w kluczowym segmencie obciążeń hiperskalowych. Projekt Granite Rapids ma być odpowiedzią na tę sytuację, jednak tempo wdrożeń i ograniczone zasoby budzą wątpliwości. Wydzielenie działu NEX ma pomóc firmie skoncentrować się na najbardziej dochodowych i strategicznych obszarach, bez rozpraszania uwagi na jednostki, które nie przynoszą spodziewanych wyników finansowych.

Nie brakuje też głosów, że scenariusz NEX przypomina historię Altery. W obu przypadkach Intel decyduje się na strukturalne rozdzielenie, pozostając udziałowcem, ale rezygnując z pełnej kontroli operacyjnej. Pozwala to uwolnić potencjał technologiczny wydzielonej jednostki, zdejmuje z niej ciężar biurokracji korporacyjnej i daje większą elastyczność w pozyskiwaniu inwestycji.