Przepisy UE otworzą drzwi dla biometrycznego nadzoru masowego w przestrzeni publicznej

Niemiecki poseł do Parlamentu Europejskiego, Patrick Breyer, ostrzegł, że ujawniona propozycja rozporządzenia Rady UE w sprawie sztucznej inteligencji (AI)  „otworzy drzwi dla biometrycznego nadzoru masowego w przestrzeni publicznej na szeroką skalę”.

Ujawniony projekt rozporządzenia szczegółowo opisuje, w jaki sposób prezydencja Rady UE planuje wprowadzić „zharmonizowane przepisy dotyczące sztucznej inteligencji” w ramach wdrażania ustawy o sztucznej inteligencji . Proponuje umożliwienie organom ścigania korzystania z systemów sztucznej inteligencji do „…zdalnej identyfikacji biometrycznej w czasie rzeczywistym” osób w przestrzeni publicznej, gdy są zaangażowane w „poszukiwanie potencjalnych ofiar przestępstw, w tym zaginionych dzieci”, „niektórych zagrożeń dla życia lub bezpieczeństwa fizycznego osób fizycznych lub ataku terrorystycznego” oraz „wykrywanie, lokalizacja, identyfikacja lub ściganie” sprawców lub podejrzanych o niektóre przestępstwa, które są zagrożone w państwie członkowskim karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym na maksymalny okres co najmniej trzech lat.

„Ta propozycja uzasadniałaby stałe i wszechobecne wdrożenie nadzoru twarzy” – napisał Breyer . „Musimy zapobiec dystopijnej przyszłości biometrycznego nadzoru masowego w Europie w stylu chińskim! Ta technologia jest nadużywana przez autorytarne kraje, takie jak Rosja czy Iran, czy to jest kierunek, w którym chcą nas obrać nasze rządy?”

Definicja „danych biometrycznych” zawarta w propozycji rozporządzenia, wykracza daleko poza dane rozpoznawania twarzy i obejmuje wszelkie „dane osobowe wynikające ze szczególnego przetwarzania technicznego odnoszącego się do cech fizycznych, fizjologicznych lub behawioralnych osoby fizycznej, które umożliwiają lub potwierdzają jednoznaczną identyfikację tej osoby.  Dokument określa również, że „obrazy twarzy” i „dane daktyloskopijne” (dane odcisków palców i odcisków dłoni) kwalifikują się jako dane biometryczne.

W większości przypadków przepisy zawarte w tym ujawnionym wniosku wymagałyby od organów ścigania uzyskania „uprzedniego zezwolenia” od organu sądowego lub niezależnego organu administracyjnego w ich państwie członkowskim, a to uprzednie zezwolenie byłoby wydawane zgodnie z przepisami prawa krajowego. Organy ścigania podlegałyby również „odpowiednim ograniczeniom czasowym i przestrzennym” podczas wdrażania technologii zdalnego rozpoznawania biometrycznego w czasie rzeczywistym i byłyby zobowiązane do przestrzegania „niezbędnych i proporcjonalnych zabezpieczeń i warunków”.

Jeśli jednak organy ścigania uznają, że istnieje „należycie uzasadniona pilna sytuacja”, przepisy zawarte w niniejszym wniosku dają im pozwolenie na korzystanie z technologii zdalnego rozpoznawania biometrycznego w czasie rzeczywistym bez uprzedniego zezwolenia.

Ujawniony wniosek twierdzi, że te proponowane przepisy pozwalają organom ścigania na stosowanie technologii masowego nadzoru biometrycznego w czasie rzeczywistym tylko w „wąsko określonych sytuacjach”. Ale ponieważ ta technologia zostałaby wdrożona w miejscu publicznym, każde wdrożenie skutkowałoby masowym skanowaniem i identyfikacją twarzy w większości niewinnych osób w pogoni za „potencjalną” ofiarą przestępstwa lub podejrzanym, który mógł nie zostać oskarżony.