SpaceX przeprowadza test silnika w ekstremalnie niskiej temperaturze. Astronauci wrócą na Księżyc

Lądowanie człowieka na Księżycu jest planowane w ramach misji Artemis III. W tym celu wykorzystywana będzie zmodyfikowana wersja statku kosmicznego Starship (wariant HLS). Dlatego też w firmie SpaceX obecnie trwają prace rozwojowe i testy. Jednym z najnowszych testów było sprawdzenie działania silnika Raptor w  ekstremalnie niskich temperaturach.

Głównym celem misji Artemis nie jest jedynie powtórne lądowanie na Księżycu, ale także prowadzenie działań mających na celu zdobywanie doświadczenia, rozwijanie nowych technologii, konstruowanie nowej międzynarodowej stacji kosmicznej na orbicie Księżyca oraz intensyfikowanie współpracy między agencjami państwowymi, takimi jak NASA i ESA, a firmami prywatnymi, w tym SpaceX i Axiom. Wszystkie te kroki są nieodzowne przed osiągnięciem historycznego momentu pierwszego człowieka na Marsie. Chociaż jest to zadanie, które wymaga dużo czasu i pracy, to ważne, że już wyruszyliśmy w tę niezwykłą podróż. Warto również zaznaczyć, że Artemida, nazwana na cześć greckiej bogini łowów i Księżyca, miała brata o imieniu Apollon.

NASA współpracuje ze SpaceX nad opracowaniem systemu lądowania ludzi (HLS) dla statków Starship do wykorzystania podczas misji Artemis III  i Artemis IV mających na celu umieszczenie amerykańskich astronautów w pobliżu południowego bieguna Księżyca.

NASA i SpaceX wspólnie pracują nad statkiem kosmicznym Starship HLS (Human Landing System), który będzie wykorzystywany do lądowania człowieka na Księżycu, a jego pierwsze zastosowanie zaplanowano w ramach misji Artemis III. Starship HLS to wariant statku Starship dostosowany specjalnie do potrzeb misji księżycowych Artemis, wykazujący wiele istotnych różnic w porównaniu do wersji standardowej. Te zmiany obejmują modyfikacje takie jak dostosowane podesty, panele słoneczne, dodatkowe dysze w środkowej części, obecność dwóch śluz oraz windy. Ponieważ nie przewiduje się, że statek ten powróci na Ziemię, nie zostanie wyposażony w osłonę termiczną ani skrzydła aerodynamiczne.

System rakietowy Starship obejmuje I stopień w postaci wzmacniacza  Super Heavy oraz II stopień w postaci statku kosmicznego Starship, które będą występować w kilku wariantach. Harmonogram misji Artemis III powinien wyglądać następująco

• Wystrzelenie systemu rakietowego Starship i wyniesienie dostawczej wersji statku kosmicznego na orbitę okołoziemską.
• Wystrzelonych zostanie kilka systemów rakietowych Starship, które wyniosą standardowe wersje statku Starship na orbitę Ziemi z paliwem, które wypełni statek zaopatrzeniowy.
• Wystartuje system rakietowy Starship, który wyniesie statek Starship HLS na orbitę okołoziemską.
• Statek Starship HLS dokuje do statku zaopatrzeniowego na orbicie okołoziemskiej i dokonuje tankowania.
• Statek Starship HLS uda się na orbitę księżycową (NRHO), gdzie będzie oczekiwał na przybycie ludzkiej załogi.
• Wystrzellenie systemu Space Launch System (SLS), który wyniesie załogę ludzką na orbitę okołoziemską na statku kosmicznym Orion.
• Orion uda się na orbitę księżycową (NRHO), gdzie połączy się ze statkiem Starship HLS i przeniesie 2 osoby.
• 2 osoby w Starship HLS wylądują na Księżycu, gdzie spędzą około 7 dni.
• 2 osoby ze statku Starship HLS wystartują z powierzchni Księżyca i ponownie dołączą do statku Orion na jego orbicie.
• 2 osoby przesiadają się ze statku kosmicznego HLS na statek Orion, który wraca i ląduje na Ziemi.

W sierpniu przeprowadzono test silnika próżniowego Raptor (RVac), po schłodzeniu go do znacznie niższej temperatury, aby odwzorować warunki misji księżycowych. To duża różnica, czy zapłon ma nastąpić zaraz po starcie na orbitę, czy też dopiero po dłuższym pobycie w kosmosie, kiedy wszystkie układy i materiały były narażone na działanie znacznie niższych temperatur przez dłuższy okres czasu, co mogłoby stwarzać nowe wyzwania. Jednak test zakończył się sukcesem, ponieważ silnik został pomyślnie uruchomiony.

Drugi film najprawdopodobniej przedstawia część testu przeprowadzonego w listopadzie 2021 r., który trwał 281 sekund i obejmował dwa cele. Pierwszy polegał na sprawdzeniu zdolności silnika do zmiany swoich osiągów w czasie, a drugi na zdolność silnika do ciągłej pracy przez cały czas, który powinien odpowiadać zniżaniu się nad powierzchnię Księżyca. Należy w tym miejscu powiedzieć, że nie wiadomo jeszcze, jak dokładnie będzie przebiegać faza opadania pod kątem wykorzystania silników. Problem w tym, że gdyby zastosować tylko Raptory, doszłoby do zbyt dużych zaburzeń powierzchniowej warstwy Księżyca.