Xeon Phi 7295 – Cichy debiut procesora marki Intel z 72 rdzeniami

Bez większego szumu i piarowej otoczki, Intel wprowadził do oferty trzy nowe układy z serii Xeon Phi, należące do linii produktowej Knights Mill. Wśród nich znalazł się topowy, 72-rdzeniowy i 288-wątkowy Xeon Phi 7295.

Jednostki z serii Xeon Phi są duchowymi spadkobiercami projektu Larrabee, w ramach którego Niebiescy chcieli stworzyć wysokowydajną kartę graficzną. Wskutek licznych problemów, również z niezadowalającą wydajnością, pierwotną ideę porzucono, decydując się na wykorzystanie części pomysłów do stworzenia produktu będącego niejako hybrydą karty graficznej i procesora, przeznaczonego m.in. do wsparcia obliczeń naukowych. Zasadniczo jednostki z linii Xeon Phi mają architekturę x86, a zatem są kompatybilne z klasycznym oprogramowaniem. Wzorem kart graficznych oferują jednak wiele stosunkowo słabych rdzeni, co czyni je sprzętem działającym bardziej masowo równolegle (jak GPU), aniżeli sekwencyjnie i szeregowo (jak CPU). Co ciekawe, w serii Xeon Phi znajdziemy zarówno samodzielne układy dla podstawki LGA 3647, jak i koprocesory wymagające złącza PCI-Express na płycie głównej oraz, co oczywiste, odrębnej jednostki centralnej.

Intel Xeon Phi, Knights Mill na zdjęciu RTG

Linia produktowa Knights Mill obejmuje trzy jednostki: Xeon Phi 7295, 7285 oraz 7235. Wszystkie wymagają socketu LGA 3647. Liczba rdzeni wynosi, odpowiednio, 72, 68 oraz 64, taktowanie - 1,5 GHz (1,6 GHz w Turbo Boost) i dwukrotnie 1,3 GHz (1,4 GHz w Turbo Boost), a TDP - 320 i dwukrotnie 250 W. Jako iż Hyper-Threading w przypadku Xeon Phi jest czterodrożny, liczba wątków przerasta liczbę rdzeni czterokrotnie. Ponadto, każdy z nowych procesorów ma 16 GB zintegrowanej pamięci HMC, a dodatkowe 384 GB można dorzucić do konfiguracji poprzez moduły DIMM DDR4. Jak deklaruje producent, Knights Mill są zoptymalizowane pod kątem uczenia maszynowego. W tym celu zmodyfikowano jednostkę wektorową (VPU) oraz zwiększono, według deklaracji, aż czterokrotnie wydajność obliczeń w pojedynczej precyzji. Warto wspomnieć, iż odbyło się to dzięki zastosowaniu wykonywania double-pumped, porzuconego w czasach... Pentium 4.