Intel oddaje rynek AI bez walki. Dramatyczna transformacja firmy

Intel, niegdyś dumny symbol amerykańskiej dominacji technologicznej, dziś zmaga się z dramatycznym spadkiem znaczenia na rynku półprzewodników.

W ujawnionej wewnętrznej rozmowie z pracownikami nowy CEO, Lip-Bu Tan, otwarcie przyznał, że firma znajduje się w kryzysie głębszym niż wielu przypuszczało. „Dwadzieścia, trzydzieści lat temu byliśmy prawdziwym liderem. Teraz myślę, że świat się zmienił. Nie jesteśmy w pierwszej dziesiątce firm produkujących półprzewodniki” – miał powiedzieć Tan podczas globalnej sesji pytań i odpowiedzi.

Spóźniony i spowolniony gigant

Ostatnie lata były dla Intela pasmem nietrafionych decyzji i opóźnień. Próba przyjęcia architektury big.LITTLE na wzór ARM i wprowadzenia jej do procesorów x86 nie przyniosła oczekiwanego przełomu. Seria Arrow Lake, która miała być odpowiedzią na ofensywę AMD, nie była w stanie zatrzymać spadku udziału rynkowego. Tymczasem konkurenci – AMD, Nvidia, Apple, TSMC, a nawet Samsung – wyprzedzają Intela technologicznie i rynkowo, pozostawiając Blue Team w roli spóźnionego gracza.

Szczególnie bolesne dla firmy są porażki na polu GPU. Intel Xe – długo oczekiwane układy graficzne – okazały się zbyt niedopracowane i zbyt późno wprowadzone na rynek, by rzucić wyzwanie gigantom, takim jak Nvidia czy AMD. „Nie były beznadziejne, ale też nie wystarczająco dobre, by ktoś się ich naprawdę obawiał” – komentują analitycy.

Od giganta do outsidera

Jeszcze kilkanaście lat temu Intel dominował rynek procesorów tak bardzo, że rozważał przejęcie Nvidii za „skromne” 20 miliardów dolarów. Dziś Nvidia jest wyceniana na ponad 4 biliony dolarów, a Intel – zmagający się z problemami produkcyjnymi, opóźnieniami i odpływem talentów – notuje straty i tnie zatrudnienie.

Według szacunków, tylko w ubiegłym roku firma straciła 16 miliardów dolarów, a jej wewnętrzne fabryki, niegdyś uznawane za atut, dziś są postrzegane jako hamulec rozwoju. Ostatecznie Intel musiał sięgnąć po pomoc TSMC – tajwańskiego lidera w produkcji półprzewodników – zlecając mu produkcję części modułów do układów Meteor Lake, a obecnie również całości Lunar Lake. Dziś już około 30% produkcji Intela odbywa się poza własnymi fabrykami.

Zmiana strategii – mniej ambicji, więcej pokory?

Tan, który zastąpił Pata Gelsingera na stanowisku prezesa, przynosi nową filozofię – mniej szerokich inicjatyw, więcej koncentracji. W rozmowie z pracownikami zaznaczył, że Intel musi nauczyć się pokory i zacząć uważnie słuchać branży. „Odrodzenie Intela to maraton, nie sprint” – powiedział.

Nowa strategia zakłada skupienie się na AI brzegowej (Edge AI) i sztucznej inteligencji agentowej – rozwijającej się dziedzinie, w której systemy AI działają autonomicznie, bez stałej ingerencji człowieka. W obliczu tego, że Nvidia całkowicie zdominowała rynek AI dla centrów danych, Intel próbuje się ratować, szukając nisz i wykorzystując swoje doświadczenie w rozwiązaniach sprzętowych dla urządzeń końcowych.

Zmierzch imperium, czy nowy początek?

Obserwatorzy branży z niepokojem patrzą na przyszłość Intela. Firma od miesięcy rozważa podział na dwie jednostki – z wydzieleniem działu foundry jako osobnej spółki zależnej. Wówczas Intel stałby się bardziej podobny do AMD czy Apple, które projektują swoje chipy, ale produkcję zlecają zewnętrznym partnerom, takim jak TSMC.

Na razie jednak Blue Team wciąż szuka swojej tożsamości. Zatrudnia nowych ludzi, mówi o reorganizacji, rozważa przejęcia talentów. CEO zapewnia: „Bądźcie czujni – dołącza do nas kilka kolejnych osób”. Ale trudno oprzeć się wrażeniu, że firma, która jeszcze nie tak dawno rozdawała karty w całym sektorze, dziś walczy już nie o dominację, ale o przetrwanie i nie pomagają w tym doniesienia o możliwym porzuceniu procesu 18A, który miał być przełomem dla firmy.