Stworzył „funkcjonalny” blok wodny procesora przy użyciu plastikowego wiadra i IHS

Podczas gdy większość entuzjastów chłodzenia cieczą kupuje dedykowane bloki wodne do swoich procesorów, kreatywny chiński YouTuber octppus postanowił pójść o krok dalej. Zamiast montować gotowy blok, wyfrezował kanały chłodzące bezpośrednio w IHS (rozpraszacz ciepła) swojego procesora Intel Core i9-14900KS, a za pojemnik na ciecz posłużyło mu zwykłe plastikowe wiadro. 

W standardowych systemach chłodzenia cieczą ciepło z jądra CPU przenoszone jest na IHS za pomocą specjalnej pasty termoprzewodzącej, a następnie na blok wodny. Ten zaś, dzięki rozbudowanym mikrokanalikom, efektywnie przekazuje energię cieplną do płynu chłodzącego. Każda dodatkowa warstwa zwiększa jednak opór cieplny, dlatego ekstremalni overclockerzy często zdejmują IHS i montują blok bezpośrednio na rdzeniu.

Octppus, zamiast usuwać IHS, zdjął zewnętrzny blok wodny, tworząc własny, zintegrowany system chłodzenia.

Octppus postanowił odwrócić ten proces: zamiast usuwać IHS, zdjął zewnętrzny blok wodny, tworząc własny, zintegrowany system chłodzenia. Przy pomocy maszyn CNC i wsparcia widzów udało się wyciąć sieć kanałów wodnych bezpośrednio w rozpraszaczu ciepła procesora. Dodatkowo zaprojektowano osobne miejsca na wlot i wylot płynu oraz uszczelnienie konstrukcji za pomocą przykręcanej uszczelki. Trzeba przyznać, że był to bardzo odważny pomysł, które równie dobrze mógł zakończyć się katastrofą. 

Testy w warunkach domowych

Aby zapewnić kontrolowane warunki, chłodziwo było przechowywane w plastikowym wiadrze, a następnie, po każdym cyklu, przelewane do oddzielnych butelek. Pompa wodna była stopniowo spowalniana, a octppus sporządził wykresy przedstawiające zależność temperatury od czasu zarówno dla zmodyfikowanego IHS, jak i dla standardowego chłodzenia wodnego.

Rezultaty? Przy stanie spoczynku i obciążeniu 60 W, customowy IHS działał chłodniej niż tradycyjny blok wodny. Jednak gdy prędkość przepływu płynu spadała, temperatura w układzie octppusa gwałtownie rosła, ostatecznie przekraczając osiągi konwencjonalnego chłodzenia.

Plusy, minusy i wnioski

Własnoręcznie wykonany blok wodny ma jedną kluczową przewagę: znacznie krótszą drogę cieplną od rdzenia procesora do chłodziwa (nawet czterokrotnie krótszą). Jednakże mniejsza powierzchnia przekazywania ciepła i brak zaawansowanej optymalizacji kanałów skutkuje szybszym przegrzewaniem się przy zmniejszonym przepływie cieczy.

To rozwiązanie pokazuje, jak wiele można osiągnąć przy odpowiedniej dawce kreatywności i umiejętności technicznych. Jednak dla przeciętnego użytkownika jest to projekt ekstremalnie ryzykowny i trudny do wykonania. Mimo to, z pewnością warto byłoby zobaczyć kolejne iteracje tego pomysłu, być może z bardziej dopracowanymi projektami kanałów wodnych i optymalizacją przepływu.