Test MSI MAG B650M MORTAR WIFI. (Bardziej) przystępna cenowo płyta dla Ryzenów 7000

Test MSI MAG B650M MORTAR WIFI: budowa

Płyta MSI MAG B650M MORTAR WIFI została zaprojektowana w standardzie mATX, dzięki czemu nadaje się do budowy kompaktowych pecetów. Radiatory umieszczone na sekcji zasilającej są słusznych rozmiarów, skutecznie dbając o zapewnienie komponentom odpowiednich warunków pracy. Trzecia sztuka znalazła się z kolei na mostku południowym - to niewielki kawałek aluminium, w zupełności wystarczający do schłodzenia chipsetu B650, który wydziela ok. 7 W ciepła. Kolorystyka omawianego modelu to często praktykowana przez MSI kombinacja czerni i odcieni szarości, zapewniająca elegancki wygląd, tym razem bez dodatku wielobarwnych diod LED.

Do dyspozycji użytkownika oddano pięć, przyzwoicie rozmieszczonych, 4-pinowych gniazd wentylatorów. Drobną uwagę kieruję odnośnie uplasowania tego z nich, które wylądowało w okolicy tylnego panelu i pierwszego złącza M.2, gdzie dostęp po złożeniu komputera typowo będzie mocno utrudniony. Wszystkie gniazda umożliwiają pracę w trybach PWM oraz napięciowym, zatem nie ma problemów z konfiguracją półpasywną - firma MSI od dłuższego czasu stanowi tu wzór do naśladowania. Gwoli ścisłości warto jeszcze dodać, że jedno z nich zostało opisane jako "PUMP_FAN1", tak więc w teorii ma służyć do zasilania pompki zestawu chłodzenia wodnego typu AIO, aczkolwiek w praktyce nic nie stoi na przeszkodzie, aby wykorzystać je także do innych celów. Złącza "SYS_FAN" dopuszczają obciążenie do 2 A (24 W) sztuka, a dwa ostatnie do 3 A (36 W).

Wszystkie radiatory zostały przymocowane z wykorzystaniem śrubek, co jest dobrym posunięciem. Poza większą trwałością materiału, taki sposób instalacji to też szybszy oraz zdecydowanie łatwiejszy demontaż, co zaoszczędzi nerwów potencjalnemu nabywcy. Pod tym względem plus dla inżynierów firmy MSI, jednakowoż nie da się ukryć, że w tym segmencie cenowym właśnie tego powinniśmy oczekiwać od sprzętu.

Sekcja zasilania została w całości oparta o komponenty Monolithic Power Systems. Jej sercem jest kontroler PWM MPS2221, pracujący w konfiguracji 6+2, odpowiednio dla rdzeni i SOC. Na każdą fazę dla rdzeni przypadają dwa MOSFET-y MPS2210, będące rozwiązaniem zintegrowanym, czyli dwoma tranzystorami (high-side i low-side) oraz sterownikiem w pojedynczej obudowie. Innymi słowy, MSI zwyczajnie podwoiło komponenty (w tym cewki), bez użycia podwajaczy faz (ang. doubler). Pojedynczy MPS2210 potrafi w trybie ciągłym dostarczyć prąd o natężeniu dochodzącym do 80 A (z uwagi na brak publicznie dostępnej karty charakterystyki, najsensowniej będzie założyć, że wspomniana wartość odnosi się do temperatury obudowy równej 25 °C). Z kolei fazy zasilające SOC składają się z jednego tranzystora na sztukę i jest to ten sam układ co w przypadku rdzeni.

Kości pamięci instalujemy w czterech bankach, wspierających moduły o częstotliwości dochodzącej do 6400 MHz i pojemności wynoszącej maksymalnie 32 GB (na slot). W tej części płyty znajdziecie też 24-pinową wtyczkę ATX, dwie 8-pinowe EPS, diagnostyczne diody LED (CPU/DRAM/VGA/BOOT), wyprowadzenie USB 3.2 Gen 2 (Type-C) i złącza dla pasków LED ("JARGB_V2_2" i "JRGB2"). Ponadto jest slot M.2 z wbudowanym radiatorem, wspierający wyłącznie nośniki typu PCIe (do 4.0) i podłączony do procesora.

Wśród złączy kart rozszerzeń wyróżnić można dwa sloty PCIe x16 (elektrycznie x16/x4) oraz pojedynczy PCIe x1. Pierwszy x16 obsługiwany jest przez CPU, a drugi przez chipset i oba są zgodne z PCIe 4.0. Krótki slot podłączony jest ponownie do mostka południowego, ale jego wydajność ogranicza się do PCIe 3.0. W tej okolicy znajduje się też drugie złącze M.2, znów obsługiwane przez procesor i wspierające wyłącznie nośniki typu PCIe (do 4.0).

Na dole znajdziecie złącze HD Audio, dwa wyprowadzenia USB 2.0 oraz dwa porty SATA, podłączone do kontrolera ASMedia ASM1061. Po prawej stronie zamontowano cztery gniazda SATA, tym razem obsługiwane przez chipset, i jedno USB 3.2 Gen 1, wszystkie równolegle do PCB, co ułatwia prowadzenie kabli, pozwalając na bezproblemowy montaż długich kart graficznych. Kość BIOS-u jest jedna i wlutowana, ale w przypadku awarii pomoże Flash BIOS (szczegóły niżej). Dodatkowo warto zwrócić uwagę na złącza "JRGB1" oraz "JARGB_V2_1", do których podłączycie jeszcze więcej pasków diod LED, a także piny Clear CMOS.

Odrobina uwagi należy się też zintegrowanej karcie dźwiękowej. MSI zastosowało dość egzotyczny kodek Realtek ALC4080, który od debiutu Rocket Lake zaczął pojawiać się w nowych płytach głównych. Dodatkowym wsparciem są kondensatory elektrolityczne firmy Chemi-Con, choć brakuje wzmacniacza słuchawkowego, na który producent się nie zdecydował. Jakość dźwięku jest, jak na zintegrowane rozwiązanie, naprawdę przyzwoita, co potwierdzają solidne rezultaty w teście RMAA.

Tylny panel jest dodatkowo obudowany z użyciem metalowej osłony, a ponadto producent postanowił zintegrować maskownicę. Co ważne, umieszczono na nim przycisk do aktywacji Flash BIOS. Żeby wykorzystać to rozwiązanie i wgrać firmware nawet bez procesora, czy też pamięci RAM, należy umieścić pamięć USB z odpowiednim plikiem w oznaczonym porcie i go nacisnąć. Jeżeli chodzi o porty, do Waszej dyspozycji oddano:

• po jednym DisplayPort oraz HDMI,
• jeden RJ-45, realizowany przez zintegrowaną kartę sieciową Realtek RTL8125BG,
• cztery USB 3.2 Gen 1, trzy USB 3.2 Gen 2 oraz jeden USB 3.2 Gen 2x2 Type-C, kontrolowane przez chipset AMD B650 i procesor zamontowany w sockecie,
• dwa RP-TNC, służące do podłączenia dołączonej anteny Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac/ax,
• wejścia i wyjścia zintegrowanej karty dźwiękowej wraz z cyfrowym S/PDIF.