AMD Ryzen 7 4700U vs Intel Core i7-1165G7. Pojedynek procesorów mobilnych

Core i7-1165G7 kontra Ryzen 7 4700U – test porównawczy

Uważam, że nie ma choćby krzty przesady w stwierdzeniu, że aktualna sytuacja na rynku CPU mobilnych jest dla kupujących najkorzystniejsza od lat. Z jednej strony mamy bowiem nacierające AMD, z główną siłą ofensywną w postaci procesorów z linii Renoir, które wreszcie wprowadziły rdzenie Zen 2 do świata laptopów i to z doskonałym skutkiem, zaś z drugiej kontratakującego Intela, który nie tak dawno zaprezentował jednostki z serii Tiger Lake. W dzisiejszym teście będziecie świadkami starcia tych dwóch rodzin, a konkretniej rzecz ujmując, pojedynkować się będą Ryzen 7 4700U oraz Core i7-1165G7. Zostając na chwilę przy najnowszych CPU z drużyny niebieskiej, jest to druga generacja wykorzystująca proces technologiczny 10 nm, tym razem w usprawnionej wersji z dwoma plusami w nazwie, jednocześnie wprowadzająca rdzenie Willow Cove, wsparcie najnowszych standardów, w tym PCI Express 4.0 (jedyne takie mobile układy na rynku), oraz długo wyczekiwaną architekturę zintegrowanej karty graficznej znaną jako Xe. Z kolei Renoir, tak samo jak poprzednicy, to procesory o monolitycznej budowie, łączące nieco odchudzone, bo z przyciętą cache L3, rdzenie Zen drugiej generacji z iGPU klasy Vega, naturalnie w oparciu o proces technologiczny 7 nm FinFET w wykonaniu TSMC. Kto wyjdzie z tej rywalizacji zwycięsko? To wyjaśni się już niebawem, zatem zostańcie z nami.

Główni bohaterowie dzisiejszego porównania to AMD Ryzen 7 4700U oraz Intel Core i7-1165G7. Zobaczmy, który z tych ultramobilnych procesorów wygra starcie.

 Premierowy test procesora Intel Core i7-1165G7. Willow Cove i Xe w akcji!

Krótki komentarz odnośnie testowanych modeli

Jeśli chodzi o suchą specyfikację, to w obu przypadkach mamy do czynienia z jednostkami ośmiowątkowymi, przy czym sposób ich uzyskania jest różny, gdyż dla Intela są to cztery rdzenie ze wsparciem SMT, a w przypadku AMD osiem sztuk, lecz z wyłączoną wielowątkowością współbieżną. Teoretycznie w tym aspekcie mamy więc przewagę czerwonej strony mocy, wszak HT, choć jest techniką zapewniającą spory przyrost mocy, to jednak nie dwukrotny, aczkolwiek z ostatecznymi wnioskami trzeba poczekać do testów praktycznych, jako że Tiger Lake przynajmniej w części nadrabia tenże deficyt wyższym zegarem, a poza tym rdzenie Willow Cove są naprawdę mocne, przynosząc znaczący skok względem wysłużonych Skylake. Przechodząc zaś do zintegrowanego GPU, akurat w tej materii na papierze przewagę mają niebiescy, za sprawą większej liczby jednostek wykonawczych. Niemniej także i tu temat jest dość złożony, tym bardziej, że dochodzi kwestia sterowników graficznych, które - jak wiadomo - potrafią być przysłowiową kulą u nogi, skutecznie utrudniając sprzętowi zaprezentowanie pełni swojego potencjału. Możliwości kontrolera RAM są z kolei takie same, rzecz jasna pomijając wsparcie LPDDR5 przez układ Intela, które na dzień dzisiejszy jest tylko ciekawostką, analogicznie jak bazowy współczynnik TDP, który w obu przypadkach może być dodatkowo skonfigurowany przez producenta laptopa w dość szerokim zakresie, do czego jeszcze wrócimy.