Test MSI MAG Z790 TOMAHAWK WIFI. Dobra płyta dla 14. generacji Core

Test MSI MAG Z790 TOMAHAWK WIFI: budowa

Płyta MSI MAG Z790 TOMAHAWK WIFI wykorzystuje laminat o wymiarach odpowiadających standardowi ATX, ergo nie musicie obawiać się utrudnień podczas montażu w mniejszych obudowach, gdzie "wciśnięcie" konstrukcji E-ATX byłoby skomplikowane lub niemożliwe. Radiatory sekcji zasilania są sporych rozmiarów, a kolorystyka tego modelu to często używana przez MSI kombinacja czerni oraz odcieni szarości, która zapewnia elegancki wygląd.

Do dyspozycji użytkownika oddano osiem, poprawnie rozmieszczonych i 4-pinowych złączy wentylatorów. Drobną uwagę kieruję co do uplasowania tego z nich, które wylądowało w okolicy tylnego panelu i pierwszego złącza M.2, gdzie dostęp po złożeniu zestawu typowo będzie utrudniony. Wszystkie gniazda umożliwiają pracę w trybach PWM oraz napięciowym, zatem nie ma problemów z konfiguracją półpasywną i firma MSI od dłuższego czasu stanowi tu wzór do naśladowania. Odnośnie obciążalności, złącze "PUMP_FAN1", które w teorii ma służyć do zasilania pompki zestawu chłodzenia wodnego typu AIO, może dostarczyć prąd o natężeniu do 3 A (36 W), "CPU_FAN1" do 2 A (24 W), a pozostałe do 1 A (12 W).

Radiatory zostały przymocowane z wykorzystaniem śrubek, co jest dobrym posunięciem. Poza większą trwałością materiału, taki sposób instalacji to także szybszy oraz zdecydowanie łatwiejszy demontaż, co zaoszczędzi nerwów potencjalnemu nabywcy. Pod tym względem plus dla inżynierów firmy MSI, aczkolwiek nie da się ukryć, że w tym segmencie cenowym właśnie tego należy oczekiwać od sprzętu.

Sekcja zasilania składa się z szesnastu faz dla rdzeni i jednej dla zintegrowanego GPU. Sercem VRM jest kontroler PWM RAA229132 od Renesas, wspomagany przez osiem podwajaczy faz (ang. doubler) ISL6617A. Na każdą z faz dla rdzeni przypada MOSFET ISL99390. Niestety, o tych ostatnich, podobnie jak o kontrolerze, obecnie nie wiemy za dużo, ponieważ pełne karty charakterystyki (ang. datasheet) nie są upublicznione, ale z dostępnych informacji wynika, że ich obciążalność w trybie ciągłym wynosi 90 A (najrozsądniej będzie zakładać, że wartość ta odnosi się do temperatury obudowy równej 25 °C). MOSFET-y łączą tranzystory high-side i low-side oraz sterownik w jednej obudowie, tym samym pozwalając zaoszczędzić miejsce na PCB. Zasilaniem iGPU zajmuje się jeden RAA220075 o obciążalności 75 A.

Kości pamięci montujemy w czterech slotach, które obsługują moduły o częstotliwości dochodzącej do 8000 MHz i pojemności wynoszącej maksymalnie 48 GB (na slot). W tej części płyty odnajdziecie też 24-pinową wtyczkę ATX, parę 8-pinowych EPS, diagnostyczne diody LED (CPU/DRAM/VGA/BOOT), wyprowadzenia USB 3.2 Gen 2 Type-C i USB 3.2 Gen 1 oraz złącza dla pasków LED ("JARGB_V2_2" i "JARGB_V2_3"). Ponadto jest slot M.2 z radiatorem, który wspiera wyłącznie nośniki typu PCIe (do 4.0) i jest podłączony do procesora.

Wśród złączy kart rozszerzeń wyróżnić można dwa sloty PCIe x16 (elektrycznie x16/x4) oraz pojedynczy PCIe x1. Pierwszy x16 jest zgodny ze standardem PCIe 5.0, z racji obsługi przez CPU, a pozostałe, podłączone do chipsetu, są w wersji 4.0 dla dłuższego i 3.0 dla krótszego. W tej okolicy znajdują się także trzy następne złącza M.2, znów uzbrojone w dodatkowe radiatory. Wszystkie wspierają dyski PCIe (do 4.0), a "M2_3" dodatkowo SATA, przy czym zamontowanie w nim takiego nośnika zablokuje port SATA o numerze 1 (ten przy dolnej krawędzi laminatu).

Na samym dole znajdziecie złącze HD Audio, jedno SATA, a także dwa USB starszego typu - 2.0. Z kolei po prawej stronie zamontowano sześć portów SATA (w tym dwa, te na górze, podłączone do kontrolera ASMedia ASM1061), wszystkie równolegle do laminatu, co ułatwia prowadzenie kabli i pozwala na bezproblemowy montaż długich kart graficznych. Kość BIOS-u jest pojedyncza i wlutowana, ale w razie awarii pomoże Flash BIOS (szczegóły poniżej). Warto też zwrócić uwagę na złącza "JRGB1" i "JARGB_V2_1", do których podłączycie kolejne paski diod LED.

Odrobina uwagi należy się również zintegrowanej karcie dźwiękowej. MSI zastosowało tutaj topowy kodek Realtek ALC4080, który od debiutu Rocket Lake zaczął pojawiać się w nowych płytach głównych. Dodatkowym wsparciem są kondensatory elektrolitycznie firmy Chemi-Con, choć brakuje wzmacniacza słuchawkowego, na który producent się nie zdecydował. Jakość dźwięku jest, jak na zintegrowane rozwiązanie, naprawdę przyzwoita, co potwierdzają solidne rezultaty w teście RMAA.

Tylny panel jest dodatkowo obudowany z użyciem metalowej osłony, a ponadto producent postanowił zintegrować maskownicę. Co ważne, umieszczono na nim przycisk Clear CMOS i do aktywacji Flash BIOS. Żeby wykorzystać tę ostatnią technologię i wgrać UEFI po nieudanym flashowaniu albo nawet bez procesora i/lub pamięci RAM, należy umieścić pamięć USB z odpowiednim plikiem w oznaczonym porcie i go nacisnąć. Jeżeli chodzi o porty, do Waszej dyspozycji oddano:

• po jednym DisplayPort oraz HDMI,
• cztery USB 3.2 Gen 1, pięć USB 3.2 Gen 2 (w tym jeden Type-C) oraz pojedynczy USB 3.2 Gen 2x2 Type-C, kontrolowane przez chipset Intel Z790 i hub Genesys GL3523,
• jeden RJ-45, realizowany przez zintegrowaną kartę sieciową Intel I226-V,
• dwa służące do podłączenia dołączonej anteny Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac/ax,
• wejścia i wyjścia zintegrowanej karty dźwiękowej wraz z cyfrowym S/PDIF.