Test kart graficznych w viewportach - część pierwsza, NVIDIA GeForce

W dzisiejszym artykule, odpowiadając na prośbę jednego z czytelników, przyjrzę się dość niecodziennej tematyce, którą będą testy kart graficznych, ale nie w grach komputerowych, lecz w viewportach, czyli bardziej profesjonalnych zastosowaniach związanych z grafiką 3D. Nie da się ukryć, że jest to aspekt skrupulatnie pomijany przez krajowe portale branżowe, a i w zagranicznych mediach wcale nie ma jakiegoś zatrzęsienia informacji na ten temat. Zanim przejdę do konkretów, wypadałoby pokrótce wyjaśnić, o co w ogóle chodzi i po co przeprowadzać takie testy. Chyba każdy słyszał o tzw. renderingu grafiki 3D, czyli zagadnieniu, które bardzo często przewija się w testach procesorów. Proces tworzenia końcowej wersji sceny, w pełnej jakości i bez dodatkowych uproszczeń, chociaż jest niewątpliwie wymagający obliczeniowo, to jednak w praktyce nie stanowi to większego problemu. Obraz możemy bez trudu podzielić na kwadraty określonej wielkości i przydzielić każdy do konkretnego wątku, dzięki czemu w pełni wykorzystujemy potencjał wielordzeniowych procesorów. W przypadku czynności projektowych już nie jest tak różowo, gdyż grafik musi pracować właśnie w tzw. viewportach, które niespecjalnie skalują się z dostępnymi zasobami CPU. Dodatkowo istotna potrafi być także wydajność posiadanej karty graficznej. W efekcie właśnie te dwa czynniki, czyli moc wątku procesora oraz GPU, stają się kluczowe do zapewniania odpowiedniego komfortu pracy. To wszystko sprawia, że testowanie staje się nieco trudniejsze niż zazwyczaj i wymaga sprawdzenia większej palety konfiguracji niż zazwyczaj.

Dzisiejszy artykuł skupia się na profesjonalnym wykorzystaniu kart graficznych. Czy różnice w viewportach będą równie istotne jak w grach? Odpowiedź znajdziecie w dalszej części materiału.

Specyfikacja procesorów wykorzystanych do testów:

Jak widać, jako platformy testowe zostały wybrane zarówno podstawki HEDT od obu producentów, czyli TR4 oraz LGA 2066, jak i konsumencka LGA 1151. Zapewne niektórzy z Was zastanawiają się, dlaczego zrobiłem takie rozróżnienie w przypadku produktów Intela, natomiast dla AMD już nie, więc niewątpliwie wypadałoby wyjaśnić tę decyzję. Sprawa jest naprawdę prosta, mianowicie LGA 2066 oraz 1151 to procesory oparte na różnych architekturach, odpowiednio Skylake-X oraz klasycznej Skylake, a do tego charakteryzujące się znaczącymi rozbieżnościami w zakresie taktowań - zarówno tych fabrycznych, jak i możliwych do uzyskania w wyniku overclockingu. Z kolei w przypadku AMD takiej dysproporcji już nie ma, wszak Threadripper to klasyczny Ryzen, tyle że pomnożony razy dwa poprzez umieszczenie dwóch jąder Zeppelin na jednym PCB. Obie rodziny produktów mają bardzo zbliżony potencjał w zakresie możliwego do uzyskania zegara rdzeni oraz identyczną moc pojedynczego wątku. W związku z tym nie było sensu zaprzęgać do pracy platformy AM4 - tym bardziej, że w momencie przeprowadzania testów nawet nie miałem jej dostępnej. Jeżeli chodzi o wartości taktowania umieszczone w tabelce, to są to parametry, z którymi CPU pracowały podczas przeprowadzania pomiarów, co oznacza po prostu tyle, że cała trójka była podkręcona celem zmniejszenia zjawiska ograniczania kart graficznych. Coffee Lake ze swoimi sześcioma rdzeniami wygląda dość skromnie na tle pozostałych układów, ale jak pisałem wcześniej, w przypadku viewportów nie ma to żadnego znaczenia.

Specyfikacja porównywanych kart graficznych:

Zgodnie z tym, co sugeruje tytuł artykułu, tym razem przetestowane zostaną wyłącznie karty graficzne wchodzące w skład rodziny NVIDIA GeForce - GPU ze stajni AMD Radeon poświęcony będzie osobny materiał, który ukaże się w najbliższym czasie. Przechodząc do konkretnych modeli, wybrałem przedstawicieli kilku różnych segmentów cenowych oraz wydajnościowych. Zaczynając od niskich stanów średnich, czyli GeForce GTX 1060, poprzez typową średnią półkę w postaci GTX 1070/1070 Ti, a kończąc na high-endzie w mniej lub bardziej bezkompromisowym wydaniu, który reprezentują GTX 1080/1080 Ti. Mamy więc bardzo interesującą stawkę, gdzie różnice dotyczą praktycznie każdego aspektu specyfikacji. Dość istotnym pytaniem jest oczywiście, jak te rozbieżności przełożą się na osiągi w viewportach. Nie da się ukryć, że patrząc na liczbę ROP-ów, jednostek teksturowania, shaderów, czy też przepustowość pamięci, to różnice powinny być pokaźne, ale czy tak będzie w istocie, to pokażą dopiero stosowne pomiary. Tak jak to było w przypadku procesorów, taktowanie rdzeni oraz pamięci w tabelkach nie dotyczy konstrukcji referencyjnych, lecz kart wykorzystanych do testów - konkretne modele odnajdziecie na wykresach i w platformie testowej. Ponadto w jednym teście pojawi się rodzynek w postaci GTX 580 opartego na architekturze Fermi, czyli GPU mającego na karku już ponad dziesięć lat. Swego czasu Fermi uważana była za lepszą architekturę do zastosowań profesjonalnych od swojej następczyni (Kepler), ale ile z tej mocy pozostało do dnia dzisiejszego? Cierpliwości, wszystko w swoim czasie.