Modecom Eclipse 180 - test aktywnych głośników 2.0 z modułem Bluetooth

Przyszła więc pora odpowiedzieć na pytanie, jak to gra. Tu miałem największe obawy, ponieważ niejednokrotnie miałem okazję przekonać się, że marketingowe obietnice producenta nijak mają się do rzeczywiście i zamiast czystego szczegółowego dźwięku, otrzymywałem brzmienie zamulające basem, któremu daleko do detaliczności. Biorąc jednak pod uwagę dotychczasowe wrażenia z obcowaniem z produktem Modecoma, po cichu liczyłem na miłą niespodziankę. Głośniki podłączałem niemal do wszystkiego, do czego tylko mogłem -  od PC z kartą dźwiękową ASUS Xonar DG, przez telefon LG V30 (po Bluetooth) i konsolę Xbox One X (po kablu optycznym), aż po amplituner Denon AVR-X1200W. W przypadku odsłuchu skoncentrowałem się głównie na muzyce, ale nie omieszkałem też sprawdzić jak poradzą sobie z filmami i grami. Wybrane utwory z listy odtwarzania to:

•          Mike Oldfield – „Altered State”
•          Nick Cave – „Into my Arms”
•          Bat For Lashes – „Sleep Alone”
•          Avenged Sevenfold - “Hail to the King”
•          Five Finger Death Punch - “ I Apologize”
•          Pharrell Williams - “Happy”
•          Michael Jackson - “Thriller”
•          Metallica - “Enter Sandman”

Już po wysłuchaniu kilku pierwszych utworów (sprzęt najpierw jednak odpowiednio wygrzałem) wiedziałem, że będzie dobrze. Brzmienie Eclipse 180 określić można jako zrównoważone, ale z lekkim akcentem na dolne pasma, co nadaje mu ciepłego charakteru. Dźwięk jest tu nieco przyciemniony, jednak dzięki regulacji tonalnej możemy skutecznie dostosować brzmienie do własnych preferencji - ja zdecydowałem się zdjąć nieco basów i minimalnie podciągnąć górę, co zaowocowało możliwie zbalansowanym brzmieniem. Bas może nie jest najmocniejszą stroną tego zestawu, bo chociaż schodzi nisko i jest głęboki, to jednak brakuje mu nieco dynamiki - na szczęście jego ciepły charakter sprawia, że jest miękki i gładki, przez co słucha się go bardzo przyjemnie (dobrze wypada w cięższych gatunkach opartych na żywych instrumentach). Co więcej, pomimo tego, że środek ciężkości osadzony został w basach i dolnych rejestrach średnicy, to jednak pasma te nie przysłaniają pozostałych tonów.

Na pochwałę zasługuje także bardzo dobra średnica, która gra równo i wyróżnia się ponadprzeciętną szczegółowością, wysuwając do przodu czyste wokale. Uwag nie mam także do sopranów, które nie syczą i nie drażnią uszu metalicznym brzmieniem, a to za sprawą przyciemnionego brzmienia (czasem przydałoby się, żeby poszczególne dźwięki wybrzmiewały nieco dłużej, np. talerze perkusyjne, ale to szczegół). Dobrze wypada też generowana przez głośniki scena, która nie jest może bardzo szeroka, ale za to jej głębia potrafi zaskoczyć. Do tego otrzymujemy bardzo dobrą stereofonię (warto rozstawić kolumny możliwie najszerzej) oraz bardzo solidną separację (każdy instrument jest dobrze słyszalny i nie zlewa się z innymi), chociaż przydałoby się nieco więcej powietrza. A skoro już chwalę, to warto także wspomnieć o wsparcie dla Bluetooth 4.0 z kodekiem Apt-X świetnie sprawdza się przy streamingu muzyki z telefonu i choć można było zastosować kodek Apt-X HD, to jednak trudno było mi się tu dosłuchać uszczerbku na jakości.

Jeśli zaś chodzi o dźwięk w grach i filmach, to także trudno zarzucić Eclipse 180 cokolwiek. I choć zestaw stereo nie pozwoli uzyskać takiej przestrzenności jak zestaw z 5.1 lub 7.1, to jednak efekt jest satysfakcjonujący i zdecydowanie lepszy niż w głośnikach wbudowanych w telewizor czy zintegrowanych z monitorem (ewentualnie typowych komputerowych zestawów 2.1). Sprzęt posiada sporo mocy, więc potrafi huknąć kiedy trzeba, a pozycjonowanie dźwięku w grach wypada przyzwoicie (lepszy efekt uzyskacie jednak na słuchawkach). Do tego głośniki dobrze oddają szczegóły, a bas podkreśla takie efekty, jak wystrzały czy wybuchy. W filmach z kolei nie ma problemów z dialogami, które są nieco wysunięte na pierwszy plan. Jak więc sugerował producent, Eclipse 180 faktycznie może okazać się bardzo uniwersalnym zestawem.