Test CORSAIR ONE PRO - Core i7 7700K i GeForce GTX 1080 Ti w 12 L obudowie

Obudowa

Obudowa Corsair One Pro to prawdziwy majstersztyk. Ma objętość zaledwie 12 litrów, cała jest wykonana z aluminium i jednocześnie komputer można stosunkowo łatwo rozebrać. Jakość wykonania nie budzi żadnych wątpliwości, stylistyka jest ciekawa i oryginalna, choć ktoś może powiedzieć, że zbyt minimalistyczna jak na komputer w tej klasie cenowej. Dwie przednie krawędzie są podświetlane - jasność iluminacji można regulować, może także ono pracować w "trybie oddechu". Nie można jednak zmienić koloru. W dobie podświetleń RGB w lwiej części produktów na rynku, to jednak mogłoby to wyglądać troszkę lepiej.

Na przednim panelu obudowy znajdziemy stosunkowo niewiele - tylko jeden port USB 3.0, gniazdo HDMI do podłączenia gogli VR oraz włącznik. Zabrakło choćby gniazdka mikrofonowego i słuchawkowego. 

Na tylnej ściance komputera znajdziemy: 2 x USB 2.0, 2 x USB 3.0, 2 x USB 3.1 (w tym jeden typu C), port PS/2 dla myszki lub klawiatury, gniazdko Ethernet oraz złącza audio dla systemu 7.1. Jest także optyczne wyjście audio w standardzie Toslink oraz złącza do podłączenia anten WiFi. Jeśli chodzi o wyjścia obrazu, to na tylny panel zostały wyprowadzone dwa DP oraz jedno HDMI 2.0.

Wnętrze obudowy

Koncepcja chłodzenia tego komputera opiera się o naturalny przepływ powietrza dół -> góra. Tylko karta graficzna ma dodatkowy wentylator, który lekko owiewa sekcję zasilania GPU oraz pamięci RAM. Chłodne powietrze jest wciągane do obudowy przez boczne ścianki, w których jest bardzo dużo otworów. Następnie przechodzi przez finy dwóch chłodnic od zestawów AIO (chłodzących procesor oraz kartę grafiki). Przepływem powietrza steruje tak naprawdę tylko jeden wentylator - o średnicy 140 mm.

Co ciekawe, dostęp do wnętrza komputera jest stosunkowo prosty. Można w nim zainstalować praktycznie wszystkie części dostępne na rynku - płyta główna ma format zwykłego mini-ITX, karta graficzna jest schowana w całości, a jej wyjścia obrazu są wyprowadzone na zewnątrz obudowy przez przedłużacze. Wymienić można też procesor (choć akurat 7700K to maksimum jak na Z270) czy pamięć RAM na szybszą (bo więcej niż 32 GB raczej nie będzie potrzebne). Można również zmienić zasilacz na inny, choć model 500 W dostarczany przez Corsaira powinien wystarczyć dla każdego sprzętu, jaki w ogóle da się tutaj zamontować. Jak widać, we wnętrzu jest ciasno, ale producent pospinał wszystkie kable w taki sposób, że wygląda to znośnie (choć do ideału troszkę brakuje). Reasumując, można kupić tańszą wersję, np. z GeForce GTX 1070, i w przyszłości zmienić ją w wydajniejszą. Trzeba jedynie zwrócić uwagę na rozstaw otworów chłodzenia nowej karty, ale w przypadku referencyjnych modeli NVIDII od lat jest on taki sam.

Kultura pracy

Sposób działania chłodzenia Corsair One Pro wyjaśniłem wyżej, pozostaje więc kwestia, jak to się jednak ma do kultury pracy... Ta jest przyzwoita, choć trzeba przyznać, że naprawdę cicho jest tylko w stanie spoczynku. W przypadku obciążonego procesora głośność od razu zauważalnie wzrasta, a przy maksymalnym obciążeniu CPU ma nawet 96-98 stopni i zbija taktowanie Turbo do częstotliwości bazowej. Duże wahania temperatur nie są jednak niczym dziwnym - gorzej, że One Pro przestaje być cichy. Hałas na poziomie około 40 dBA jest jeszcze akceptowalny, ale nie każdy będzie zadowolony, bo jednak w standardowej obudowie komputer mógłby pracować znacznie ciszej. Jeśli chodzi natomiast o temperatury karty graficznej, to te są bardzo niskie jak na GTX 1080 Ti - nie udało nam się jej rozgrzać do więcej niż 67 stopni, nawet grając w Wiedźmina 3 w trybie 4K z detalami Uber. To zasługa instalacji pętli AIO na karcie graficznej - jak mieliśmy się już okazję przekonać przy teście NZXT Kraken G12, takie połączenia potrafią być bardzo wydajne i często taka pętla AIO jest bardziej przydatna dla karty graficznej niż dla procesorów, których pobór energii elektrycznej jest już dziś zdecydowanie niższy.