Test dwóch autorskich kart graficznych Gigabyte AORUS GeForce GTX 1080 Ti

Test dwóch autorskich kart graficznych Gigabyte AORUS GeForce GTX 1080 Ti

Podkręcanie odbywa się bez ingerencji w budowę karty i oprogramowanie układowe. Kiedy jest to możliwe, limit mocy zostaje podniesiony do maksymalnej dostępnej wartości, ale napięcia ruszane nie są. Podobnie zresztą jak krzywa pracy wentylatorów. Chyba, że pod zrzutami z aplikacji GPU-Z widnieje inna informacja. Podawane wartości są w pełni stabilne, co oznacza, że karta graficzna musi przejść wszystkie próby testowe bez jakichkolwiek zjawisk uznawanych za niepożądane - artefaktów obrazu, losowych przycięć, wyrzucania do pulpitu. Za najważniejszy test stabilności służy rozgrywka w grę Wiedźmin 3, która słynie z wysokiego zapotrzebowania na zasoby obliczeniowe GPU. Można z dużą prawdopodobieństwa założyć, że akcelerator będzie całkowicie stabilny tak długo, jak długo nie wysypie się w produkcji studia CD Projekt RED. 

AORUS GeForce GTX 1080 Ti Xtreme Edition 11G

Ustawienia domyślne:

  • Stabilny zegar rdzenia podczas rozgrywki: 1860-1898 MHz
  • Najniższa odnotowana wartość zegara rdzenia: 1835 MHz
  • Rzeczywiste taktowanie pamięci VRAM: 1404 MHz

Manualny overclocking:

  • Maksymalne stabilne wartości offset: +25/400
  • Stabilny zegar rdzenia podczas rozgrywki: 1987-2012 MHz
  • Najniższa odnotowana wartość zegara rdzenia: 1987 MHz
  • Rzeczywiste taktowanie pamięci VRAM: 1504 MHz
  • Limit mocy: +50%
 

AORUS GeForce GTX 1080 Ti 11G

Ustawienia domyślne:

  • Stabilny zegar rdzenia podczas rozgrywki: 1810-1860 MHz
  • Najniższa odnotowana wartość zegara rdzenia: 1810 MHz
  • Rzeczywiste taktowanie pamięci VRAM: 1376 MHz

Manualny overclocking:

  • Maksymalne stabilne wartości offset: +75/400
  • Stabilny zegar rdzenia podczas rozgrywki: 1974-1987 MHz
  • Najniższa odnotowana wartość zegara rdzenia: 1974 MHz
  • Rzeczywiste taktowanie pamięci VRAM: 1476 MHz
  • Limit mocy: +50%
 

Za stabilny zegar podczas rozgrywki przyjmuje się wartość, poniżej której zdarzają się tylko chwilowe spadki, nie dłuższe niż kilkanaście sekund. Wszystkie częstotliwości ustalane są po uprzednim wygrzaniu karty. Taktowania w moment po włączeniu gry są oczywiście znacznie wyższe, jednak przeważnie szybko spadają - co wymusza też wygrzanie przed przeprowadzeniem testu. 

Słowem wyjaśnienia: Gigabyte dość niekonwencjonalnie podszedł do kwestii BIOSów. Oba akceleratory mają relatywnie ciasny limit mocy, który domyślnie wynosi 250 W. Stąd też GPU Boost ogranicza właśnie ten parametr, a nie taktowanie bazowe. Overclocking opiera się więc głównie na podbiciu limitu mocy do maksymalnej możliwej wartości, czyli 375 W. Przyrost wydajności jest zaś znacznie większy niż wynikałoby to z samego offsetu. 

Obserwuj nas w Google News

Pokaż / Dodaj komentarze do: Test dwóch autorskich kart graficznych Gigabyte AORUS GeForce GTX 1080 Ti

 0