Test Endorfy Meta BK - ergonomiczny fotel dla gracza, w nowym wydaniu

Endorfy Meta BK - Montaż

Chyba każdy z nas przynajmniej raz w swoim życiu miał styczność z jakimkolwiek fotelem gamingowym lub biurowym. Zatem sami zapewne wiecie, że nie są one ani małe, ani też lekkie. Jak każdy mebel, trafiają one do nas zapakowane w formie dużego, nieporęcznego pudła o masie między 20 a 30 kilogramów. W przypadku Endorfy Meta BK jest podobnie i choć gabarytowo opakowanie jest znacznie mniejsze niż dla typowego fotela, masa pozostaje bez zmian i jest to ok. 21 kilogramów. Z jednej strony świadczy to o bardzo dobrym zagospodarowaniu przestrzeni wewnątrz kartonu, z drugiej budzi pewne obawy odnośnie zabezpieczenia towaru przed uszkodzeniami w transporcie. No i niestety te obawy nie są do końca bez pokrycia, bo o ile wszystkie poszczególne części są osłonięte, o tyle chroni je cienka folia, tudzież pianka lub tektura, które w połączeniu z ogólnie nie najgrubszym kartonem są kwestionowalnym gwarantem bezpieczeństwa towaru. 

Sam proces składania Endorfy Meta BK przebiega raczej bezproblemowo. Stopień trudności skręcenia gamingowego mebla w całość określiłbym, jako "Poziom IKEA". Instrukcja montażu, którą otrzymujemy w zestawie jest bardzo prosta i na tyle mało wymagająca, że odnalazło by się w niej małe dziecko. Każda poszczególna część posiada własne oznaczenie, a elementy takie, jak siedzisko czy podłokietniki mają oznaczony kierunek montażu. Dodatkowo niemalże cały fotel można skręcić jednym kluczem inbusowym, gdyż wykorzystuje on dokładnie ten sam model śrub do wszystkiego, poza mocowaniem zagłówka. A skoro o inbusach mowa, to są one oczywiście dodawane do zestawu, wraz z zapasowymi śrubami. Tak więc czysto teoretycznie pod nadzorem oraz z pomocą osoby dorosłej, nawet dziecko byłoby w stanie złożyć taki fotel.

Najtrudniejszym krokiem było tak naprawdę skręcenie ze sobą siedziska oraz oparcia (odpowiednie naprowadzenie śrub na nawiercone otwory, pod odpowiednim kątem) i do tego celu najlepiej jest poprosić drugą osobę o pomoc. Gdy jedna osoba skręca, a druga trzyma oparcie w konkretnej pozycji, znacznie łatwiej jest skręcić ze sobą oba te elementy. Jedyny problem, jaki na tym etapie odnotowałem, to nie do końca wygodne klucze inbusowe będące częścią zestawu. Często nie dało się wkręcić śrub jednym płynnym ruchem, ponieważ inbusy były zbyt długie, przez co blokadą na ich drodze był na przykład mechanizm regulacji siedziska. Oczywiście jest to drobnostka, ale mając dobry wkrętak lub grzechotkę z inbusowymi nakładkami, zaoszczędzimy sobie sporo czasu.