Test płyt głównych B150 dla procesorów Intel Skylake, odc. 1 - Asus

Płyta główna została wykonana w standardzie ATX, dzięki czemu bez trudu zmieści się w każdej obudowie. W oczy rzucają się dość skromnych rozmiarów radiatory, które jednak powinny bez trudu spełniać powierzone im zadanie. Wszak układy Skylake do “pożeraczy prądu” z pewnością nie należą, a dodatkowo - z uwagi na ograniczenia chipsetu B150 - odpada kwestia podkręcania, które przyczynia się do wzrostu poboru prądu. Charakterystyczną cechą są wspomniane wcześniej diody LED, podświetlające prawą krawędź laminatu oraz radiator mostka południowego. Kolorystyką można manipulować do woli za pomocą dołączonego oprogramowania, ale o tym później.

Wentylatory można podłączać do pięciu, poprawnie rozmieszczonych, 4-pinowych złączy. Jedno z nich oznaczone jest jako "W_PUMP" i, przynajmniej teoretycznie, ma służyć do podłączenia pompki  zestawu AIO. Oczywiście w praktyce nic nie stoi na przeszkodzie, aby zasilało najzwyklejszy wentylator. Martwić może jedynie położenie gniazda w okolicy slotów PCI-Express, gdzie dostęp będzie mocno utrudniony po złożeniu całości. Konstrukcja utrzymana jest w standardowej dla tej rodziny produktów kolorystyce, łączącej odcienie czerni z delikatną ilością czerwieni.

Radiatory sekcji zasilania zostały zamontowane za pomocą kołków, co sprawia, że ich demontaż jest dosyć problematyczny i wymaga pewnej wprawy. Na szczęście kawałek aluminium, chłodzący mostek południowy, wykorzystuje już śrubki, co zdecydowanie ułatwia potencjalną zmianę materiału termoprzewodzącego.

Producentem podstawki jest firma LOTES, zaś zastosowana sekcja zasilania składa się z dziesięciu faz. Istotną cechą jest obecność technologii DIGI+ Power Control, która łączy zalety układów cyfrowych oraz analogowych. W teorii powinniście więc oczekiwać precyzyjnej regulacji napięć, a także niskiej temperatury pracy oraz wysokiej sprawności.

Pamięci DDR4 instalujemy w czterech bankach, obsługujących kości o standardowym taktowaniu 2133 MHz oraz maksymalnej pojemności wynoszącej 16 GB (na slot). Szybsze moduły oczywiście będą działać, ale nie z pełną szybkością, co jest kolejnym ograniczeniem B150. W ich sąsiedztwie znajduje się 24-pinowe gniazdo ATX, a wprawne oko zauważy także złącze USB 3.0, służące do wyprowadzania tychże portów na przedni panel obudowy. Po lewej stronie, blisko sekcji zasilania, znajduje się z kolei 8-pinowa wtyczka EPS. Warto podkreślić także obecność diagnostycznych diod LED, które stanowią zamiennik dla droższego wyświetlacza kodów POST. Pomimo oczywistej ułomności takiego rozwiązania, pozwala ono w większości przypadków znaleźć przybliżone źródło problemu (CPU/RAM/VGA).

Wśród złączy kart rozszerzeń wymienić mogę po dwa sloty PCI-Express x16 (elektrycznie x16/x4), PCI-Express x1 oraz PCI. Wszystkie gniazda PCI-Express są oczywiście zgodne ze specyfikacją PCI-Express 3.0, co w prostej linii wynika z zastosowanego chipsetu oraz obsługiwanych procesorów. Obsługę nieco zapomnianego już PCI zapewnia układ ASMedia ASM1083 i fakt ten z pewnością ucieszy posiadaczy starszych kart rozszerzeń. Osobiście używałem B150 Pro Gaming/Aura w połączeniu z Creative Sound Blaster Audigy 2 ZS i nie było żadnych problemów z taką konfiguracją.

Poniżej umieszczono złącze HD Audio, COM oraz dwa USB w starszej wersji - 2.0. Warto zwrócić uwagę również na zworkę CPU Over Voltage, której przestawienie znacznie rozszerza zakres dostępnych napięć. W obliczu zablokowanych możliwości podkręcania taka opcja wydaje się co najmniej dziwna, ale skoro producent w ten sposób podszedł do tematu, to trzeba o tym wspomnieć. Po prawej stronie znajdziecie natomiast sześć gniazd SATA. Wszystkie zamontowane są kątowo, co ułatwia prowadzenie kabli i utrzymanie porządku oraz prawidłowej cyrkulacji powietrza w obudowie. Dostępne jest również złącze M.2, przeznaczone dla kompaktowych kart rozszerzeń. Warto zwrócić uwagę na fakt, że kość BIOS-u nie jest przylutowana, lecz znajduje się w sockecie, co zdecydowanie ułatwia przywracanie płyty do życia po nieudanej aktualizacji firmware.

Kilka słów należy się również zintegrowanej karcie dźwiękowej. Pod metalową obudową, z napisem SupremeFX, kryje się kodek Realtek ALC1150, co w tej klasie produktów jest rzeczą normalną. Dodatkowym wsparciem są kondensatory elektrolitycznie firmy Nichicon oraz wzmacniacz TI R4580I. Jakość dźwięku jest, jak na zintegrowane rozwiązanie, naprawdę dobra, co potwierdzają znakomite rezultaty w teście RMAA. Mniej wymagający użytkownicy będą niewątpliwie usatysfakcjonowani.

Na tylnym panelu znajdziecie następujące złącza:

• jedno PS/2 dla klawiatury i myszy,
• po jednym HDMI oraz D-Sub,
• dwa USB 2.0, cztery USB 3.0 oraz dwa USB 3.1 (w tym jedno Type-C), kontrolowane przez układ ASMedia ASM1142,
• jedno RJ-45, obsługiwane przez zintegrowaną kartę sieciową Intel I219-V,
• wejścia i wyjścia zintegrowanej karty dźwiękowej wraz z cyfrowym S/PDIF.