Test płyty głównej ASRock B550 Taichi Razer Edition. Sprawdzona konstrukcja w odświeżonym wydaniu

ASRock B550 Taichi Razer Edition: budowa

Testowana płyta główna ASRock B550 Taichi Razer bazuje na laminacie o wymiarach zgodnych ze standardem ATX, tak więc nie będzie problemów z montażem w obudowach, w których zmieszczenie konstrukcji E-ATX byłoby niemożliwe. W temacie kolorystyki dominują barwy czarna oraz szara, co dotyczy zarówno PCB, jak i radiatorów. Jeśli chodzi o te ostatnie, para zamontowana na sekcji zasilania może się pochwalić sporymi rozmiarami i łączącą je rurką heatpipe, która wspomaga chłodzenie. Rzecz jasna nie zabrakło wielobarwnych diod LED, uplasowanych przy panelu I/O, chipsecie i prawej krawędzi PCB. Zachowaniem iluminacji możemy sterować z użyciem programu Razer Synapse 3, zamiast typowo wykorzystywanego ASRock Polychrome RGB.

Do dyspozycji użytkownika jest siedem, dość dobrze rozmieszczonych, 4-pinowych złączy wentylatorów. Drobna uwaga dotyczy dwóch z nich, które znalazły się w okolicy gniazda procesora oraz głównego slotu PCI-Express x16, gdzie dostęp po złożeniu najczęściej będzie utrudniony. Co istotne, wszystkie - poza podstawowym dla procesora "CPU_FAN1" - udostępniają kontrolę obrotów zarówno w trybie PWM, jak i napięciowym (DC). W praktyce nie ma żadnych problemów, aby uzyskać konfigurację półpasywną. W tym celu możemy albo ręcznie ustawić szybkość na 0%, albo skorzystać z dedykowanej opcji Allow Fan Stop, która wchodzi do gry, kiedy temperatura spada poniżej pierwszego progu (Temperature 1). Jeśli chcecie zobaczyć, jak to wszystko wygląda od strony UEFI, to zapraszam do kolejnej strony, gdzie znajdziecie stosowne zrzuty ekranu.

Wszystkie radiatory zostały przymocowane z wykorzystaniem śrubek, co jest dobrym posunięciem. Poza większą trwałością materiału, taki sposób instalacji to też szybszy oraz zdecydowanie łatwiejszy demontaż, co zaoszczędzi nerwów potencjalnemu nabywcy. Pod tym względem plus dla inżynierów ASRock, jednakowoż nie da się ukryć, że w tym segmencie cenowym właśnie tego powinniśmy oczekiwać od sprzętu. Ponadto rewers PCB jest wzmacniany przez płytkę usztywniającą (ang. backplate).

Zastosowana sekcja zasilania składa się z 16 faz. Sercem VRM jest kontroler PWM RAA229004 produkcji Renesas, pracujący w konfiguracji 7+1 (CPU/SOC), z kolei wspomnianą przez momentem liczbę osiągnięto dzięki wsparciu ośmiu podwajaczy (ang. doubler) ISL6617A. Na każdą z faz przypada pojedynczy tranzystor SiC654, będący tak naprawdę dwoma MOSFET-ami i sterownikiem w pojedynczej obudowie. Jest w stanie w trybie ciągłym dostarczyć prąd o natężeniu dochodzącym do 50 A (napięcie wejściowe/wyjściowe 13/1 V, temperatura otoczenia 25 °C).

Kości pamięci montujemy w czterech bankach, obsługujących moduły o taktowaniu dochodzącym do 5200 MHz i pojemności wynoszącej maksymalnie 32 GB (na slot). W tej części płyty znajdziecie również 24-pinową wtyczkę ATX, dwie 8-pinowe EPS, wyprowadzenia portów USB 3.0 i USB 3.1 Type-C, a także piny dla dodatkowych pasków diod LED - "RGB_LED2" i "ADDR_LED2". Poza tym mamy złącze M.2, obsługujące dyski typu PCI-Express (do 4.0) i podłączone bezpośrednio do procesora.

Wśród złączy kart rozszerzeń mogę wyróżnić trzy sloty PCI-Express x16 (elektrycznie x16/x8/x4) oraz dwa PCI-Express x1. Pierwsze dwa x16 wspierane są przez procesor i zgodne ze standardem PCI-Express 4.0, a pozostałe, obsługiwane przez chipset, ze starszym 3.0. Pomiędzy slotami znajdują się też kolejne złącze M.2, kompatybilne z nośnikami rodzaju SATA oraz PCI-Express i podłączone do mostka południowego. Co do obostrzeń, trzeci slot PCI-Express x16 współdzieli pasmo z dwoma x1, stąd w razie obsadzenia któregokolwiek z nich przejdzie w tryb x2.

Na samym dole odnajdziecie złącza HD Audio i dwa USB 2.0, rzecz jasna służące do wyprowadzania tych portów na przedni panel obudowy. Po prawej stronie zamontowano zaś osiem gniazd SATA i następne USB 3.0, wszystkie równolegle do PCB, a to ułatwia prowadzenie kabli i umożliwia bezproblemową instalację długich kart graficznych. Cztery górne SATA obsługiwane są natywnie przez układ AMD B550, podczas gdy pozostałe przez dwa kontrolery ASMedia ASM1061. Kość BIOS-u jest pojedyncza i wlutowana, ale nie ma się czego obawiać, gdyż w razie awarii pomoże nam BIOS Flashback. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na wyświetlacz kodów POST, przyciski Power oraz Reset, a także złącza opisane "RGB_LED1" oraz "ADDR_LED1", do których podłączycie paski diod LED.

Jeśli chodzi o zintegrowane audio, to mamy do czynienia z rozwiązaniem typowym dla średniej oraz wyższej półki cenowej. Na pokładzie znalazł się kodek Realtek ALC1220, do spółki z kondensatorami elektrolitycznymi Nichicon i wzmacniaczem słuchawkowym TI NE5532. Odnośnie tego ostatniego, trzeba przyznać, że w dzisiejszych czasach jest to nietypowy dodatek, bowiem producenci płyt od pewnego czasu sukcesywnie odchodzą od stosowania tego typu układów. W praktyce zintegrowana karta spisuje się naprawdę dobrze, podobnie do wcześniej testowanych konstrukcji bazujących na tym kodeku.

Na panelu I/O, ze zintegrowaną maskownicą, mamy przycisk do aktywacji BIOS Flashback (wgrywanie firmware z pamięci USB, również bez zamontowanego CPU i pamięci RAM) oraz drugi, do czyszczenia ustawień BIOS-u (Clear CMOS). Wśród portów można natomiast wymienić:

• dwa RP-TNC, służące do podłączenia dołączonych anten Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac/ax,
• po jednym DisplayPort oraz HDMI,
• dwa USB 2.0, cztery USB 3.0 i dwa USB 3.1 (w tym jeden Type-C), kontrolowane przez chipset AMD X570 i procesor Ryzen,
• jeden RJ-45, realizowany przez zintegrowaną kartę sieciową Killer E3100X,
• wejścia i wyjścia zintegrowanej karty dźwiękowej wraz z cyfrowym S/PDIF.