Test procesora Intel Core i5-7640X. Prawdziwy mistrz overclockingu

Jeśli chodzi o podkręcanie, to cały proces przebiega identycznie, jak miało to miejsce w przypadku klasycznych procesorów Kaby Lake. Mamy dokładnie te same parametry zegarowe (rdzenie, uncore), napięcia oraz pozostałe ustawienia. Cała wiedza zawarta w opublikowanym przeze mnie poradniku jest więc wciąż aktualna i do niego odsyłam początkujących adeptów sztuki overclockingu. Dość istotnym aspektem jest tutaj fakt, że procesory dla podstawki LGA 2066 wykorzystują pastę termoprzewodzącą pod IHS, zamiast dotychczas stosowanego połączenia lutowanego. Co więcej, dotyczy to nie tylko testowanego Core i5-7640X, ale wszystkich modeli, łącznie z tymi najwyższymi. Nie bądźcie więc zdziwieni, jeżeli czynnikiem limitującym okaże się przede wszystkim dość wysoka temperatura, tak jak to nierzadko miało miejsce w przypadku modeli dla platformy LGA 1151.

Maksymalny stabilny zegar CPU

Sampel Core i5-7640X, którzy otrzymałem do testów, okazał się być sztuką o wręcz zabójczych możliwościach podkręcania. Pod tym względem jest jeszcze lepiej niż w przypadku Core i7-7740X, mianowicie udało się osiągnąć oszałamiające 5,2 GHz przy napięciu na poziomie 1,35 V. To zdecydowanie najlepszy z dotychczas osiągniętych rezultatów na łamach ITHardware, wszak wszystkie poprzednie procesory uzyskiwały w najlepszym przypadku 200 MHz mniej. Przy takich parametrach wydajność jednowątkowa powinna być szalenie wysoka, ale to zostanie oczywiście dopiero zweryfikowane w testach.

Maksymalny niestabilny zegar CPU

Ostateczna wartość, przy której byłem w stanie poprawnie uruchomić system operacyjny i wykonywać podstawowe czynności okazała się wyższa o symboliczne 100 MHz, tak więc mówimy o taktowaniu na poziomie 5,3 GHz. Co ciekawe, taka konfiguracja wytrzymywała nawet kilka minut w LinX, tak więc po podbiciu napięcia do ~1,4 V zapewne nie byłoby problemów z codzienną pracą. Niemniej jednak założenia o nieprzekraczaniu 1,35 V wciąż się trzymam i nie zamierzam tego zmieniać, gdyż nie widzę specjalnego sensu żyłowania CPU dla marginalnego podniesienia i tak już kosmicznie wysokiego zegara.