iiyama G-Master GB2466HSU-B1 Red Eagle - test zakrzywionego monitora VA 165 Hz

iiyama G-Master GB2466HSU-B1 Red Eagle - Gry (165 Hz, FreeSync, strobing)

Biorąc pod uwagę dotychczasowe testy, nie spodziewaliśmy się po G-Master GB2466HSU-B1 Red Eagle żadnych różnic w kwestii jakości obrazu w ruchu względem G-Master G2466HSU-B1 Red Eagle. Jak się okazało, było to słuszne założenie. Przypominamy, że oba modele otrzymały tę samą matrycę o częstotliwości odświeżania 165 Hz i czasie reakcji 1 ms MPRT (wartość ta odnosi się do wykorzystania trybu stroboskopowego). Możemy więc jedynie powtórzyć to, co pisaliśmy ostatnim razem. I tak, wykorzystany panel wypada świetnie w grach, jak na technologię VA, która ma przecież swoje problemy. Matryca okazuje się naprawdę szybka, choć oczywiście smużenie pomiędzy mocno kontrastowymi elementami jest wyraźnie widoczne. Sytuację możemy nieco poprawić stosując dopalacz (Overdrive) lub tryb stroboskopowego podświetlenia MBR. Ten pierwszy oferuje aż pięciostopniową regulację (-2, -1, 0, +1, +2) i jest całkiem skuteczny, ale przy najwyższych ustawieniach pojawia się już artefakt overshoot, więc lepiej nie przesadzać w tym zakresie. Jeszcze skuteczniejszy potrafi być tryb MBR, ale wiążę się z większym ghostingiem i w tym przypadku otrzymujemy jedynie dwustopniową regulację (1, 2), czyli znacznie okrojoną w stosunku do droższych monitorów iiyamy. Poza tym, na pierwszym poziomie jasność maksymalna obniża się do poziomu ok. 155 nitów, a na drugim zaledwie 105 nitów. Na szczęście różnice pomiędzy nimi w zakresie poprawy ostrości obrazu w ruchu są subtelne i pierwszy poziom wypada pod tym względem już naprawdę dobrze. Trzeba jednak zaakceptować niską jasność, brak wsparcia dla FreeSync i zablokowanie części opcji, więc z punktu widzenia większości może okazać się to zbyt dużym kompromisem.

Ustawienia domyślne

Overdrive 0

MBR 2

Jeśli chodzi o implementację Adaptive-Sync, również ciężko narzekać. Przypomnę, dynamiczna synchronizacja działa tu od 40 kl./s, czyli dolny próg jest już całkiem rozsądny, choć trafia się konkurencja oferująca jako minimum 30 kl./s. Tak czy inaczej, z tego względu wyświetlacz radzi sobie też z techniką kompensacji spadków płynności (ang. Low Framerate Compensation - LFC). I cóż, synchronizacja działa po prostu tak, jak wszyscy tego oczekują, podobnie w przypadku LFC. Przy czym oprogramowanie układowe dopuszcza jej całkowite wyłączenie, więc obecność Adaptive-Sync nie przeszkadza, jeśli komuś zależy na minimalizacji opóźnień. Nie odnotowaliśmy też żadnych problemów z działaniem synchronizacji adaptacyjnej na kartach NVIDII (G-Sync).