iiyama ProLite X4372UHSU-B1 - test 43-calowego monitora IPS 4K

iiyama ProLite X4372UHSU-B1 - Kolory i kontrast

Pomiary zaczynamy tradycyjnie od wizualizacji gamutu barwowego. Dwuwymiarowy rzut bryły wskazuje na fakt, że monitor nie jest domyślnie kalibrowany pod standard sRGB, co skutkuje wyraźnie przesaturowanymi zielenią i czerwienią, ale już niebieski jest trafiony niemal punkt. Pokrycie przestrzeni sRGB na poziomie 99,9% przy całkowitej objętości równej 130,4% tejże przestrzeni testowanego monitora plasuje monitor w ścisłej czołówce. W przypadku innych standardów wyniki także są bardzo wysokie i dla Adobe RGB otrzymujemy odpowiednio 81,4% i 89,9%, a dla DCI-P3 92% i 92,3%. Tym samym gamut zwiastuje duży potencjał i daje nadzieję na dobre wyniki w kolejnych pomiarach.

Ustawienia domyślne

• Punkt bieli: 6452 K
• Jasność bieli: 344,6 cd/m²
• Jasność czerni: 0,284 cd/m²
• Kontrast rzeczywisty: 1213,3:1

Monitor dociera do użytkownika z suwakiem jasności wyciągniętym do 80%, a to przekłada się na 344,6 kandeli dla czystej bieli. Przy jasności czerni równej 0,284 daje to bardzo przyzwoity jak na IPS, choć niższy od deklaracji, kontrast 1213,3:1. Nie to jest jednak najistotniejsze. Świetnie wypada temperatura barwowa, która wynosi 6452 K, co oznacza, że jest bardzo blisko idealnie neutralnego wyniku 6500 K, dzięki czemu kolory nie są ani zanadto ocieplone, ani ochłodzone. Średni błąd Delta E przy ustawieniach fabrycznych na domyślnym trybie to tylko 1,88, co oznacza, że prosto z pudełka otrzymujemy bardzo poprawne odwzorowanie kolorów, bez większych przekłamań, które widoczne byłyby gołym okiem (no może poza ciemną zielenią). ProLite X4372UHSU-B1 powinien bardzo dobrze sprawdzić się w zastosowaniach półprofesjonalnych, w szczególności graficznych. Potencjał ten nieco niweczy domyślne ustawienie gammy. Począwszy od 30% gradientu szarości, wszystkie odcienie są przedstawiane jako wyraźnie zbyt jasne, przez co spada kontrast wizualny i nasycenie kolorów.

Tryb sRGB

Słabo wypada także wbudowany tryb sRGB, który nie dosyć, że blokuje możliwość zmiany większości parametrów, w tym tak podstawowych jak jasność, to jeszcze zdecydowanie gorzej radzi sobie z poprawnym odwzorowaniem kolorów. Sytuacja jest na tyle dziwna, że o ile w przypadku odcieni szarości wypada niemal wzorcowo, jak po profesjonalnej kalibracji, tak już w pozostałych odcieniach bardzo mocno się rozjeżdza, co skutkuje średnim błędem Delta E na poziomie aż 5,34. Na plus zaliczyć trzeba nieco wyższy kontrast (1348:1) oraz poprawny przebieg gammy.