Test monitora Asus ROG PG258Q 240 Hz - Święty Graal fanów Counter-Strike

240 Hz... większość z Was zapewne od razu przeskoczyła do tego rozdziału. Jak już wspominałem, Asus ROG PG258Q rzeczywiście wyświetla 240 unikalnych scen w ciągu sekundy, i dokonuje tego momentalnie po wyciągnięciu z pudełka. Jedyne, o czym należy pamiętać, to zastosowanie złącza DisplayPort do połączenia z kartą grafiki. Jeśli ten warunek zostanie spełniony, maksymalny tryb samoistnie pojawi się na liście obsługiwanych częstotliwości, podobnie jak w przypadku każdego monitora z matrycą 120 czy 144 Hz.

Asus ROG PG258Q podłączony do karty Zotac GTX 1070 AMP! Edition

A jak to działa w rzeczywistości? Fenomenalnie - chciałoby się rzec. Choć dużo zależy od tego, w jakie gry gramy i co nawet istotniejsze, na jakim sprzęcie. Jeśli Wasz komputer nie generuje przynajmniej 200 kl./s, spokojnie możecie pozostać przy którymś z popularnych i coraz tańszych paneli 144 Hz, wszak różnicy tytułem migracji na 240 Hz nie poczujecie. W optymalnym środowisku, tj. powyżej 200 kl./s, jest inaczej. Asus ROG PG258Q zamienia dodatkowe ramki na bardzo ostry, wolny od powidoków i jakichkolwiek innych artefaktów obraz, np. tearingu.

Najlepszym dowodem na nadzwyczajną ostrość w ruchu jest prosty test przewijania tekstu. Po lewej stronie 240 kl./s, a po prawej - 120 kl./s. Porównajcie stronami czytelność czcionki.

Tutaj z kolei seria kilkudziesięciu ramek z Battlefield 1, każda intencjonalnie opóźniona do 20 ms. Karta GTX 1070 renderuje blisko 200 kl./s (ustawienia niskie), synchronizacja nie jest oczywiście włączona, a pionowe linie zachowują zamierzoną ciągłość.

Dla formalności - filmowe porównanie klasycznych 60 Hz ze 144 Hz.

G-Sync oraz ULMB

O technikach G-Sync oraz Ultra Low Motion Blur pisałem już wielokrotnie. Przypomnę więc tylko, że pierwsza z nich odpowiada za synchronizację monitora z kartą graficzną, a druga - redukuje rozmycie obrazu poprzez manipulację podświetleniem. W testowanym monitorze G-Sync działa w przedziale 30-240 Hz, natomiast ULMB do 120 Hz. Ograniczenia te wynikają ze specyfikacji ASIC dostarczanego przez Nvidię.