TP-Link Deco X20-4G - test routera Mesh Wi-Fi z modemem LTE+

TP-Link Deco X20-4G - Wi-Fi Mesh i specyfikacja

Czym jest sieć WiFi Mesh omawialiśmy już wielokrotnie i po szczegóły odsyłamy do tego artykułu. Najprościej rzecz ujmując, jest to system współpracujących ze sobą routerów (takie inteligentne huby) tworzących jednolitą sieć Wi-Fi, gdzie jedno z urządzeń robi za swoisty centralny koncentrator, a pozostałe za coś na wzór repeaterów. Przewaga takiego rozwiązania względem tradycyjnego Wi-Fi, opartego m.in. na wzmacniaczach sygnału, polega na inteligentnym działu sieci Mesh. Dzięki temu konfiguracja jest dalece uproszczona, a my możemy cieszyć się płynnym przełączaniem pomiędzy urządzeniami (koniec ze zrywaniem połączenia w momencie przekroczenia granicy sygnału jednego z takich sprzętów). Co więcej, dużym atutem tego typu systemów jest także elastyczność, która pozwala użytkownikom na niemal dowolne rozmieszczenie poszczególnych jednostek w domu, ale co ważniejsze, w razie potrzeby możemy rozszerzyć sieć Mesh o kolejne urządzenia. Oczywiście, tego typu rozwiązania przeznaczone są głównie do dużych domów czy też piętrowych mieszkań, aczkolwiek znaleźć mogą też zastosowanie na mniejszych powierzchniach, które bywają problematyczne ze względu na swoją konstrukcję (grube betonowe ściany czy nietypowy rozkład). Tego typu zestawy sprawdzą się także w lokalach, gdzie źle zaplanowano miejsce gniazda internetowego, a jego przenoszenie może być kłopotliwe lub też zakłócenia wynikające z dużego natężenia innych sieci mogą pogarszać działanie internetu.

Specyfikacja Deco X20-4G

Producent nie dzieli się szczegółami specyfikacji Deco X20, przynajmniej jeśli chodzi o komponenty umieszczone pod maską, a zajrzenie do środka routerów bez ich uszkodzenia jest praktycznie niemożliwe. Wiadomo jednak, że ich sercem jest czterordzeniowy układ Broadcom BCM6755 o częstotliwości taktowania 1,5 GHz, kiedy to w Deco X20 był SoC Qualcomm o prędkości 1 GHz. Na pokładzie znajdziemy także 256 MB pamięci operacyjnej RAM i 128 MB na dane. Pod obudową kryją się za to jeszcze cztery wewnętrzne anteny, ale tym razem tylko dwie odpowiadają za rozprowadzanie sieci Wi-Fi (co skutkować może gorszym sygnałem), a kolejne dwie służą do obsługi sieci komórkowej. Pozostaje nam wierzyć mu na słowo, choć nie omieszkamy tego zweryfikować. Poza tym z tyłu znajdziemy aż trzy gigabitowe porty Ethernet, z czego dwa to zwykłe LAN-y, a jedno może robić zarówno za WAN, jak i LAN. Taka liczba portów to rzadko spotykany widok w jednostkach Mesh, więc trzeba zaliczyć ją na plus.