Aranżacja okablowania w obudowie PC - poradnik i test

Uporządkowanie kabli w komputerze PC, czyli cable management, to temat często pojawiający się na forach internetowych, w komentarzach pod filmami na YouTube, a nawet pod ogłoszeniami zamieszczonymi na Facebooku. Nierzadko można spotkać się z ich negatywnym wydźwiękiem i przekonaniem, że niechlujna aranżacja okablowania niekorzystnie wpływa na temperatury podzespołów komputera oraz jego kulturę pracy. Szczerze powiedziawszy, przegrzewanie się sprzętu, spowodowane niestarannym ułożeniem kabli, jest raczej dyskusyjne, a nawet, rzekłbym, nieistotne, głównie ze względu, iż obecnie nawet budżetowe obudowy potrafią posiadać dwukomorową konstrukcję, skutecznie oddzielając niesforne kable od reszty sprzętu. Trudno jednak zaprzeczyć, że estetyka i ergonomia okablowania jest nadal aktualna, głównie dlatego, że - wraz z dwukomorową konstrukcją skrzynek - znacznie zwiększyła się popularność przezroczystych boków oraz różnorodnego podświetlenia eksponującego wnętrze komputera. Natomiast rozpatrując to zagadnienie pod kątem ergonomii, porządek w przewodach zasilających ułatwia takie czynności jak czyszczenie, podłączanie dodatkowych komponentów oraz orientację w tym, który kabel prowadzi do którego podzespołu.

Szczerze powiedziawszy, przegrzewanie się sprzętu spowodowane niestarannym ułożeniem kabli, jest raczej dyskusyjne.

W tym poradniku, mimo wszystko, zajmiemy się wpływem niechlujnego ułożenia okablowania na temperatury podzespołów i kulturę pracy - tylko dlatego, żeby raz na zawsze (a przynajmniej taką mamy nadzieję) zakończyć dyskusję na ten temat. Trzeba się jednak zastanowić, jaka jest geneza tych przekonań. Otóż wiele lat temu, gdy standard Midi Tower bardziej przypominał dzisiejsze obudowy w formacie mATX, a w skrajnych przypadkach nawet ITX, w komputerze nierzadko były zamontowane po dwa napędy optyczne - dziś jest to rzadki widok - dwa i więcej FDD, których kabel sygnałowy w standardzie ATA miał blisko 5 cm szerokości, do tego wszystkiego dochodził jeszcze HDD podłączony do płyty głównej kolejną taśmą tego typu, zaś same podzespoły nierzadko wydzielały więcej ciepła niż aktualnie, to istotnie bałagan w okablowaniu mógł mieć znaczenie. W tej materii brylowały procesory, a intelowski Pentium IV był niekwestionowanym królem w swojej kategorii. Sytuacji wcale nie polepszał fakt, iż w ówczesnych “skrzynkach” próżno było szukać wentylatora na tyle obudowy, o tym na froncie nie wspominając, bo przecież zasilacz umieszczony w górnej części skrzynki ma swój wentylator, który oczywiście uznawany był za wystarczający. Wraz z postępem technologicznym problemy zaczęły znikać. Systematycznie powiększały się gabaryty obudów, pojawiły się śmigła na tyle, jak i na froncie - w postaci standardowego wyposażenia niemal każdej obudowy, co znacząco poprawiło ich wentylację. Wprowadzono także standard SATA, który skutecznie wyparł ATA oraz jego szerokie taśmy sygnałowe, a więc kolejną przyczynę, zaraz po braku wentylatorów, słabej cyrkulacji powietrza w obudowie. Tak oto dochodzimy do aktualnego stanu rzeczy, gdzie zasilacze i dyski magnetyczne są całkowicie oddzielone od reszty podzespołów. Obudowy posiadają też wydzieloną przestrzeń na okablowanie za tacką montażową płyty głównej, a skrzynki poniżej 200 zł często wyposażone są w dwa, a nawet trzy wentylatory w standardzie. To wszystko sprawia, że problemy wentylacyjne spowodowane źle ułożonymi kablami to aktualnie raczej mit niż fakt.

Zapominając jednak na chwilę, co było kiedyś, w tym poradniku przede wszystkim znajdziecie prostą receptę na szybkie, estetyczne i ergonomiczne, ułożenie kabli, gdyż - ze względu na coraz większą popularność przeszklonych boków i różnorodnego podświetlenia eksponującego wnętrze komputera - ma to znacznie większe znaczenie niż wpływ na temperatury podzespołów.

Aby przystąpić do pracy, potrzebne będzie kilka rzeczy. Po pierwsze powinniście zaopatrzyć się w dość duży zapas opasek zaciskowych, przez niektórych zwanych “zipami”. Co prawda większość producentów obudów komputerowych dodaje je jako akcesoria do montażu, aczkolwiek najczęściej jest to kilka sztuk, które raczej nie wystarczą. Można je kupić w każdym sklepie budowlanym, elektrycznym, metalowym, czasem znajdziecie je w sklepach z artykułami papierniczymi. Jeśli nie posiadacie opasek, lub będzie ich za mało, można użyć małych drucików, które też zwykle znajdziecie razem z obudową. Ostatnim, co będzie potrzebne, to jakieś narzędzie do cięcia. Mogą to być nożyczki lub wszelkiego rodzaju cążki.