Gainward GeForce RTX 2060 SUPER Phantom GS. Test przystępnej cenowo karty

Gainward GeForce RTX 2060 SUPER Phantom GS - test

Niedawna premiera układu graficznego NVIDIA GeForce RTX 2060 SUPER okazała się całkiem udanym debiutem. Bazujące na nim konstrukcje wydajnościowo plasują się zauważalnie powyżej zwykłych RTX 2060 bez dodatkowego dopisku, niewiele ustępując RTX 2070, które jeszcze przed tym wydarzeniem kosztowały zauważalnie więcej. A że i dopłata względem modelu znajdującego się oczko niżej w hierarchii generacji Turing zbyt wielka nie jest, do rąk dostaliśmy naprawdę dobry i opłacalny produkt. Niemniej jednak, w obliczu dużej liczby niereferencyjnych kart graficznych dostępnych na naszym rynku, wybór odpowiedniego akceleratora wcale nie musi być łatwy. W dzisiejszym teście będę się bliżej przyglądał topowemu modelowi firmy Gainward, którym jest GeForce RTX 2060 SUPER Phantom GS. Produkt ten wyróżnia się fabrycznie przyspieszonym zegarem Boost, a także masywnym systemem chłodzenia wyposażonym w trzy wentylatory. Jako, że referencyjna Founders Edition z powodzeniem rywalizowała z kartami graficznymi klasy GeForce RTX 2070, które pracowały zgodnie z zaleceniami zielonych, tutaj można się spodziewać podobnego rozstrzygnięcia, tyle że w pojedynku niereferentów. Natomiast solidnych rozmiarów cooler powinien zapewnić niskie temperatury oraz dobrą kulturę pracy. Czy tak będzie w istocie, dowiecie się wkrótce.

Gainward GeForce RTX 2060 SUPER Phantom GS to przystępna cenowo karta graficzna, która bardzo ciekawie prezentuje się na papierze. Zobaczmy, jak poradzi sobie w praktyce.

GeForce RTX 2060 SUPER oraz RTX 2070 SUPER. Test nowych Turingów

Komentarz odnośnie specyfikacji testowanej karty graficznej

Karty graficzne klasy GeForce RTX 2060 SUPER, podobnie jak starsze konstrukcje bazujące na RTX 2060 oraz RTX 2070, wykorzystują jądro krzemowe TU106, czyli najmniejsze wydanie pełnego Turinga. Układ produkowany jest przez tajwańskie przedsiębiorstwo TSMC, w procesie technologicznym 12 nm FinFET, będącym usprawnioną wersją wcześniej wykorzystywanego 16 nm FinFET. Fizycznie rdzeń zbudowany jest z 10,8 mld tranzystorów i zajmuje powierzchnię 445 mm², a to z kolei oznacza, że upakowanie pozostało z grubsza na zbliżonym poziomie co w przypadku Pascali. Przechodząc do różnic między podstawowym wariantem a wydaniem odświeżonym, chyba najistotniejszą jest poszerzenie szyny danych ze 192 bitów do 256 bitów. Krok ten ma swoje konsekwencje w dwóch aspektach. Po pierwsze, pojemność VRAM wzrosła do 8 GB, co niewątpliwie jest dobrą wiadomością dla członków klubu "6 GB to za mało". Po drugie, znacząco podwyższona została przepustowość, teoretycznie sięgająca teraz 448 GB/s. Ponadto zieloni zwiększyli arsenał SM (ang. streaming multiprocessor) o cztery sztuki, dorzucając tym samym 256 dodatkowych jednostek cieniujących oraz 16 teksturujących. Z kolei firma Gainward postanowiła podbić zegar Boost z 1650 MHz na 1830 MHz, a także poszerzyć limit mocy (ang. power limit), ustawiając tę ostatnią wartość aż na 215 W.