Test TP-Link Archer A9. Czy warto postawić na router ze średniej półki?

Test TP-Link Archer A9. Czy warto postawić na router ze średniej półki?

Ostatnio testowaliśmy router LTE+ od TP-Link, więc tym razem przyszła kolej na coś bardziej tradycyjnego. Archer A9 to nowość w ofercie chińskiego producenta, która jest propozycją ze średniej półki. Jest to o tyle ciekawy produkt, że przeważnie większość użytkowników decyduje się na najtańszy dostępny sprzęt sieciowy, nie przywiązując do niego większej wagi, a grupa entuzjastów stawia na routery z górnej półki, które potrafią kosztować tyle, co solidna karta graficzna. Tu pojawia się więc pytanie, czy jest sens inwestować w średniopółkowy router, jak Archer A9, który kupić można za jakieś 330 zł, czyli kwotę całkiem rozsądną w kontekście jego możliwości, ale i tak zdecydowanie wyższą niż przeznaczana na ten cel przez przeciętnego użytkownika. Nie chcemy uprzedzać faktów, ale wyniki testów Archer A9 pokazują, że przesiadka z typowo budżetowego modelu może przynieść wymierne korzyści, choć wszystko uzależnione jest oczywiście od naszych potrzeb.

Archer A9 to dwupasmowy router, a jego klasa to AC1900, co oznacza , że łącznie dla obu pasm oferuje on transferu rzędu 1900 Mb/s.

Archer A9 to dwupasmowy router, a jego klasa to AC1900. Oznacza to, że łącznie dla obu pasm oferuje on transferu rzędu 1900 Mb/s, a konkretniej rzecz ujmując, możemy liczyć na 600 Mb/s w paśmie 2,4 GHz i 1300Mb/s w 5 GHz (do tego TurboQAM zwiększa prędkość bezprzewodowych sieci w tym paśmie). Sprzęt wspierany jest także przez technologię MU-MIMO z obsługą trzech jednoczesnych strumieni danych, co powinno skutecznie optymalizować efektywność pracy urządzeń (trzeba jednak pamiętać, że te również muszą wspierać MU-MIMO). Nie zabrakło też Beamformingu, czyli kształtowania wiązki, która umożliwia zlokalizowanie łączących się z routerem urządzeń, a następnie zwiększenia siły sygnału nadawanego w ich kierunku. Airtime Fairness to z kolei rozwiązanie, które ma za zadanie równomierną dystrybucję Wi-Fi na różnych urządzeniach i pomaga zmniejszyć opóźnienie związane z wolniejszymi urządzeniami Wi-Fi. Warto też wspomnieć o Smart Connect, które w dużym skrócie polega na doborze parametrów połączenia dla danego urządzenia (automatyczny wybór częstotliwości, kanału i jego szerokości), żeby było ono jak najlepszej jakości. Jak więc widać, znajdziemy tu szereg technologii kojarzonych raczej z routerami z wyższej półki. Szkoda tylko, że producent nie poszedł za ciosem i nie udostępnił nam także agregacji łączy LAN i Dual-WAN, ale w tym przypadku trudno uznać to za wadę.

Najwyższa pora zajrzeć pod maskę, gdzie znajdziemy naprawdę solidne podzespoły. Sercem routera jest 4-rdzeniowy układ Qualcomm QCN5502, pracujący z częstotliwością taktowania 780 MHz. Ten wspierany jest przez 128 MB RAM i tyle samo pamięci na dane. Poza tym, za obsługę transmisji bezprzewodowej odpowiadają dwa chipy Qualcomm: QCN5502 dedykowany połączeniom bgn i Atheros QCA9984 dla an+ac. Za gigabitowy przełącznik LAN odpowiada zaś układ Atheros QCA8337N (dość standardowo zastosowano tu 4 porty LAN i WAN). Generalnie trudno się tu czegoś czepiać, więc i my nie będziemy szukać dziury w całym.