Etap filtrowania zaczyna się na wtyku zasilania, gdzie na tzw. pająka umieszczono:
- dwa kondensatory ceramiczne typu Y (niebieskie),
- kondensator poliestrowo-metalizowany typu X (żółty) wraz z rezystorem.
Ciąg dalszy filtrowania znajduje się na głównym laminacie:
- bezpiecznik,
- trzy niewielkie cewki z rdzeniem ferrytowym,
- jeden kondensator poliestrowo-metalizowany typu X (żółty),
- kolejne dwa kondensatory ceramiczne typu Y (niebieskie dyskowe),
- warystor.
Etap filtracji napięcia wejściowego jest dobry.
Za filtrem EMI znajduje się jeden 6-amperowy mostek prostowniczy GBU 606, który nie posiada dedykowanego radiatora.
W układzie APFC jest jeden kondensator elektrolityczny CapXon serii LP (żywotność 2000 godzin @ 85 °C) o pojemności 330 µF na 400 V, certyfikowany do pracy przy maksymalnej temperaturze 85 °C.
W układzie aktywnego PFC znajdziemy:
- dwa tranzystory GPT10N50, każdy potrafi dostarczyć do 10 A w trybie ciągłym przy 25 °C oraz parametrze RDS(on) wynoszącym 610 mΩ (trochę sporo),
- 8-amperową diodę Schottky’ego STTH8R06D,
- Dodatkowo w okolicy głównego kondensatora znajduje się termistor NTC (zielony dyskowy).
Za przełączanie odpowiadają kolejne dwa tranzystory GPT13N50 (w topologii półmostu “half bridge”), mogące dostarczyć w trybie ciągłym prąd o natężeniu do 13 A przy 25 °C oraz o parametrze RDS(on) wynoszącym 0,480 Ω.
Kontroler PWM jest tuż za radiatorem strony pierwotnej, markowany na TNY177PN.

Pokaż / Dodaj komentarze do: Test zasilacza Thermaltake Smart SE 530 W - Często polecany, ale czy dobry?