Test karty graficznej KFA2 GeForce RTX 2070 SUPER EX (1-Click OC)

KFA2 GeForce RTX 2070 SUPER EX (1-Click OC) – test

Lipiec bieżącego roku był jednym z ciekawszych miesięcy na rynku kart graficznych. Na jego początku światło dzienne ujrzały nowe GPU firmy NVIDIA, GeForce RTX 2060 SUPER oraz RTX 2070 SUPER, do których trzy tygodnie później dołączył RTX 2080 SUPER, zaś w międzyczasie konkurencja spod znaku AMD zdołała wydać akceleratory z rodziny Navi. W dzisiejszym teście powracam do nowej serii zielonych, za sprawą modelu KFA2 GeForce RTX 2070 SUPER EX (1-Click OC). Konstrukcje niereferencyjne, czyli właśnie takie jak ta będąca główną bohaterką, siłą rzeczy są na rynku po prostu potrzebne i to właśnie na nie zdecyduje się większość nabywców odświeżonych Turingów. Co prawda NVIDIA po raz kolejny przygotowała naprawdę dobre karty referencyjne, stylowe i z solidnym układem chłodzenia, ale jednak w oficjalnym sklepie zielonych pojawiają się one relatywnie rzadko, do tego w niewielkich ilościach, tak więc nie są w stanie zaspokoić popytu (chyba, że akurat traficie na odpowiedni moment do złożenia zamówienia albo macie dużo czasu i cierpliwości). Wracając do akceleratora od KFA2, warto przypomnieć, że jest to europejska marka firmy GALAX, która dawniej nazywała się Galaxy i w zamierzchłej przeszłości, bo sporo ponad dziesięć lat temu, kiedy królowała seria GeForce 6000, była naprawdę popularna w naszym kraju. I kto wie, być może za sprawą dobrych modeli, których nie brakuje w jej ofercie, stanie się tak ponownie (choćby na mniejszą skalę). Pozostaje jedynie pytanie, czy testowaną kartę graficzną można liczyć do wspomnianej przed chwilą grupy, na które już niedługo poznacie dokładną odpowiedź.

KFA2 GeForce RTX 2070 SUPER EX (1-Click OC) to odświeżona wersja wcześniej testowanej karty bez dodatkowego dopisku. Sprawdźmy, czy jest tak dobra jak poprzedniczka.

 Test NVIDIA GeForce RTX 2080 SUPER. Turing na sterydach po raz trzeci

Krótka charakterystyka nowej rodziny SUPER

Nowa seria układów graficznych SUPER od NVIDII to w dalszym ciągu ta sama architektura Turing, wyróżniająca się na tle Pascali obecnością dodatkowych jednostek wykonawczych, tzw. rdzeni RT (ang. RT Cores) oraz Tensorów. Jeżeli chodzi o zastosowania rozrywkowe, to w grach wykorzystuje się je na potrzeby odpowiednio śledzenia promieni (ang. ray-tracing) oraz nowej metody wygładzania krawędzi DLSS (ang. Deep Learning Super-Sampling). Liczba gier wspierających te techniki co prawda nie jest porywająca, ale powoli rośnie i w zasadzie cały czas zapowiadane są nowe tytuły mające dołączyć do tego grona. Przechodząc zaś do różnic, zieloni zdecydowali się na małe przemeblowanie w ofercie, znacząco modyfikując specyfikację starych modeli. Zarówno GeForce RTX 2060 SUPER, jak i RTX 2070 SUPER dostały cztery dodatkowe bloki SM (ang. streaming multiprocessor), co oznacza zwiększenie liczby jednostek cieniujących i teksturujących o odpowiednio 256 oraz 16 egzemplarzy. Ponadto pierwszy z wymienionych modeli otrzymał dodatkowe 2 GB pamięci VRAM, za sprawą szyny danych poszerzonej do 256 bitów, natomiast drugi nowe jądro krzemowe TU104, jako że poprzednio wykorzystywane TU106 już w podstawowym modelu pracowało w maksymalnej możliwej konfiguracji. Z faktem tym wiąże się również odblokowanie pełni potencjału w temacie prędkości wypełniania pikseli, gdyż TU106 jest ograniczany nie liczbą ROP-ów, lecz klastrów GPC (ang. Graphics Processing Clusters), a konkretniej rasteryzatorów. Bardziej szczegółowe wyjaśnienie wspomnianej ciekawostki odnajdziecie tutaj (piąty akapit).

 Test AMD Radeon RX 5700 oraz RX 5700 XT. Navi w akcji

Komentarz odnośnie specyfikacji testowanej karty graficznej

NVIDIA od lat blisko współpracuje z tajwańskim przedsiębiorstwem TSMC, specjalizującym się w produkcji układów scalonych, toteż skorzystanie z oferty tego podmiotu przy okazji generacji Turing nie powinno dziwić. Jądro krzemowe TU104, które zamontowane jest na laminacie każdej karty graficznej klasy GeForce RTX 2070 SUPER, wytwarzane jest w procesie technologicznym 12 nm FinFET, który nie jest jednak rewolucją, a jedynie ulepszoną wersją wcześniej stosowanego 16 nm FinFET. Składający się 13,6 mld tranzystorów układ zajmuje powierzchnię aż 545 mm², co sugeruje, że gęstość upakowania z grubsza pozostała na niezmienionym poziomie. Z uwagi na zwiększony arsenał bloków SM, ich łączna ilość to tym razem 40 sztuk, co przekłada się na 2560 jednostek cieniujących, 160 teksturujących, a także 40 rdzeni RT (po jednym na SM) oraz 320 Tensorów (po osiem na SM). Ponadto mamy 64 ROP-y, co oznacza szynę pamięci o szerokości 256 bitów, która - do spółki z kośćmi GDDR6 klasy 14 Gb/s - zapewnia teoretyczną przepustowość wynoszącą 448 GB/s. Zegar Boost karty KFA2 GeForce RTX 2070 SUPER (1-Click OC) został przez producenta ustalony na poziomie 1815 MHz, ale dzięki opcji, której nazwa znalazła się w oznaczeniu modelu, można go podnieść do 1830 MHz, za pomocą narzędzia Xtreme Tuner Plus. Aktywacja 1-Click OC powoduje również podbicie limitu mocy (ang. power limit) z 215 W do 240 W, co pomaga ustabilizować taktowanie w wyższych rozdzielczościach, gdzie GPU jest mocniej dociążone, kosztem niewielkiego wzrostu poboru prądu. Podobnie jak w przypadku analogicznej konstrukcji bez dopisku SUPER, testy zostały przeprowadzone z włączonym "turbodoładowaniem".