Zanim wentylator został poddany szczegółowym badaniom, uprzednio pracował 120 minut i zasilany był 12-woltami, aby zapewnić odpowiednie wygrzanie elementów indukcyjnych silnika. Ma to oczywiście na celu uzyskanie optymalnych parametrów pracy testowanego wentylatora. Testy odbywają w pomieszczeniu o wymiarach wewnętrznych 3,5 x 4 x 2 m w temperaturze otoczenia 20-22 stopni Celsjusza. Urządzenie podczas pomiarów znajdowało się w pozycji pionowej, zamontowane na specjalnej tubie lub chłodzeniu wieżowym Thermaltake Frio Silent 14.
Przydatne linki:
Teoria, czyli najważniejsze parametry pracy, czym jest sygnał PWM, kryteria oceny oraz sterowanie wentylatorem
Wielki test chłodzeń CPU
Poniżej lista testów, jakie będą przeprowadzane:
- Pomiar natężenia dźwięku (popularny hałas), dokonywany jest przy napięciach 5, 7 oraz 12 V. Wentylator celowo zamontowany został na układzie chłodzenia, spoczywającym na płacie mikrogumy o grubości 10 mm. Ma to na celu zbadanie realnych wartości głośności, nikt przecież nie będzie podłączał samego wentylatora, by sobie ot tak dmuchał. Decybelomierz ustawiono w odległości 10 cm od rotora.
- Pomiar prędkości obrotowej tachometrem laserowym, przy napięciach 5, 7 oraz 12 V.
- Pomiar minimalnego napięcia startu - tutaj sprawdzamy minimalne napięcie, przy jakim wentylator zacznie pracę w trybie ciągłym. Szarpanie wirnikiem nie jest zaliczane.
- Pomiar minimalnego napięcia pracy - z reguły jest ono niższe od napięcia startu. Wentylator musi pracować przez minimum 120 sekund na danym napięciu.
- Pomiar przepływu powietrza CFM, anemometrem na końcu 30 cm specjalnej tuby o średnicy 75 mm, dopasowanej do rozmiaru głowicy anemometru. Dokonuję pomiarów przepływu powietrza w CFM oraz m/s - czas pomiaru minimum 120 sekund. Zarejestrowane są największe wartości.
- Pomiar przepływu powietrza CFM, anemometrem za 40 mm radiatorem chłodzenia CPU - czas pomiaru minimum 120 sekund.
- Pomiar temperatur w teście rzeczywistym z wykorzystaniem elementu grzejnego - load testera.
A co z pomiarem ciśnienia statycznego powietrza?
Pozostaje kwestia pomiaru wartości ciśnienia statycznego. Wentylatory o wysokiej wartości ciśnienia statycznego preferowane są do montażu na radiatory chłodnic układów chłodzenia cieczą bądź coolery powietrzne. Powodem jest większa siła tłoczenia powietrza przez użebrowany radiator, który stawia po swojej stronie spory opór. Stąd potrzebne jest powietrze o dużym ciśnieniu statycznym. Niestety, nie jestem w stanie wykonać takich pomiarów. Aby jednak zobrazować wydajność danego wentylatora, a zarazem jego podatność do użytku do chłodzenia chłodnicy LC lub coolera powietrznego, wykonałem dodatkowy test w warunkach rzeczywistych. Otóż testowany wentylator jest badany na wspomnianym wcześniej układzie chłodzenia Thermaltake Frio Silent 14, które zostało zamontowane na elemencie grzejnym (zwanym dalej load testerem). Zbudowano go w oparciu o dwa rezystory mocy, które przekazują ciepło do aluminiowej kostki. Dzięki zmodyfikowanej zapince, zamontowano cooler na testerze. Temperatura odczytywana jest z kostki load testera termometrem cyfrowym CHY700 i czujnikiem termopary typu K. Czujnik umiejscowiono w niewielkim otworze kostki testera, a odczyt temperatury wspomaga pasta termoprzewodząca Arctic Silver Ceramique 2. Test trwa 10 minut, w temperaturze otoczenia 21 stopni Celsjusza.
Użyty sprzęt pomiarowy:
- Decybelomierz Voltcraft SL-20 - pomiar natężenia dźwięku.
- Tachometr laserowy Voltcraft DT10L - pomiar prędkości obrotowej wentylatora.
- Laboratoryjny zasilacz regulowany ZHAOXIN RXN-1505D - regulacja napięcia.
- Anemometr Voltcraft PL-130 AN + specjalna tuba - pomiar przepływu powietrza.
- Cooler CPU Thermaltake Frio Silent 14 (test coolera).
- Termometr cyfrowy CHY700 + termopara typu K.
- Load tester - element grzejny, pobierający z sieci energetycznej 127 W.
Pokaż / Dodaj komentarze do: Test wentylatorów be quiet! Silent Wings 4 120 mm PWM - wariactwo, ale z klasą