Jedna z najpopularniejszych gier na PC w ogóle, a zarazem free-to-play ma - o dziwo - jeden z najbardziej sensownych modeli tego rodzaju. League of Legends jest klasyczną MOBĄ z rzutem izometrycznym, w której walczą ze sobą dwie drużyny bohaterów 5-na-5. Jest to RPG akcji z lekkimi elementami strategicznymi. Ostatecznym celem jest zniszczenie Nexusa oponentów, kryształowej struktury którą poprzedzają trzy rzędy wieżyczek. Aby móc zadawać obrażenia Nexusowi, należy je najpierw zrównać z ziemią.
Na początku każdego meczu zaczynamy na pierwszym poziomie doświadczenia, bez żadnych przedmiotów. Wszystko to, co "zarobimy" w danym meczu nie przenosi się do kolejnych potyczek. Dlatego też zawsze na starcie farmimy złoto i XP i staramy się wywalczyć jak najlepsze pozycje wyjściowe, by po zyskaniu poziomów starać się szturmować w stronę bazy wroga. Z reguły ten etap walki trwa póki nie zniszczymy jednej lub dwóch z trzech wież. Potyczki są bardzo szybkie i dynamicznie, bardzo wiele może się w nich w krótkim czasie zmienić. Co dla biernego postronnego obserwatora może się wydać kompletnym chaosem nie do ogarnięcia jest tak naprawdę bardzo skalkulowaną rozgrywką pełną uników, przewrotów i wymagającą szybkiego myślenia. Nie wystarczy zadawać obrażenia w dużej ilości - kluczem jest zadanie ostatniego, decydującego ciosu - to on daje nam złoto, które potem stanowi nasze "być albo nie być" gdy możemy potem nim kupić potężne przedmioty.
W LOLu występuje także element losowy, gdyż pewne w dżunglach przeciwnych drużyn co jakiś czas pojawiają się potężne stwory kontrolowane przez Sztuczną Inteligencję. Zabicie ich daje danemu czempionowi specjalny efekt wzmacniający statystyki - a przeciwna drużyna często stara się odebrać taką "dopałkę". Poza tym istnieje jeszcze wiele innych monstr sterowanych przez CPU, a ich zlikwidowanie ulepsza nasze minionki, bądź dodaje inne bonusy czy specjalne efekty herosom bądź całej drużynie.
W przeciwieństwie do wielu gier w tym gatunku, tutaj umiejętności szybko się regenerują przez co początkujący gracze mogą czuć się mniej sfrustrowani progiem wejścia. Nie znaczy to, że jednak można sobie beztrosko i bezmózgo napierniczać LPM na lewo i prawo. Niektóre z potężniejszych ataków wymagają precyzyjnego celowania, a chybienie może przechylić szalę zwycięstwa na stronę przeciwną.
Riot Games oddało do wyboru obecnie 132 czempionów, każdy z inną umiejętność pasywną i zestaw aktywnych zdolności. Postaci można wykupować za prawdziwe pieniądze, albo korzystać z rotacji 10 herosów co tydzień. Gdybyśmy chcieli kupić wszystkich czempionów, to na pewno zabolałby nas portfel, ale LOL do tego nie zmusza i warto jedynie kupować te postaci, którymi czujemy, że będziemy stale grać. Poza tym, wszystkich herosów możemy też odblokować bez wydawania realnej gotówki. Każdy z nich reprezentuje jakąś klasę, które z kolei dzielą się na podklasy. Jedni herosi nadają się do obrony, inni sprawdzają się w szturmie i walce w zwarciu, a jeszcze inni są stworzeni do ataków z dystansu. Dobre dobranie drużyny i taktyczne trzymanie się swoich ról to podstawa, choć wiele postaci zaciera granice pomiędzy tradycyjnymi rolami, tak więc gra nie zmusza nas do sztywnego trzymania się domyślnej kategoryzacji. Niezwykle ważne jest rozumienie innych klas postaci i pozwalanie niektórym z nich na zabijanie wrogich potworków w pierwszej kolejności.
Mecze trwają od około 40 minut (bywają i krótsze) do godziny i są bardzo intensywne, wyrównane i często trzymające w napięciu do ostatniej chwili. System drabinek zapewnia jednak, że gramy przeciwko ludziom o tym samym poziomie doświadczenia. W połączeniu z okrojeniem kilku bardziej kompleksowych zależności i mechanik z gatunku MOBA, LOL jest bardzo przyjazne nowym graczom, a jednocześnie nadal wynagradza indywidualne umiejętności ludziom nastawionym na kompetytywne granie.
Pokaż / Dodaj komentarze do: Zestawienie najlepszych gier F2P