Premierowy test zasilacza SilentiumPC Supremo M2 Gold 550 W

Etap filtrowania zaczyna się na wtyku zasilania, gdzie na tzw. pająka umieszczono:

• dwa kondensatory ceramiczne typu Y (niebieskie),
• kondensator poliestrowo-metalizowany typu X (żółty). 

Ciąg dalszy filtrowania znajduje się na głównym laminacie:

• bezpiecznik,
• dwie cewki z rdzeniem ferrytowym,
• jeden kondensator poliestrowo-metalizowany typu X (żółty),
• kolejne dwa kondensatory ceramiczne typu Y (niebieskie dyskowe),
• termistor NTC (zielony dyskowy) oraz przekaźnik do ochrony przed dużymi prądami rozruchowymi.

Stwierdzam brak warystora, szkoda, ponieważ jest to najprostsze zabezpieczenie przed przepięciami, a jest puste miejsce lutownicze tuż za mostkiem prostowniczym. Poza tym, etap filtracji napięcia wejściowego jest dobry.

Za filtrem EMI znajdują się jeden 10-amperowy mostek prostowniczy GPU1006, który chłodzony jest wspólnym radiatorem strony pierwotnej (APFC i MOSFETów kluczujących).

W układzie APFC jest jeden kondensator elektrolityczny Teapo serii LG (żywotność 2000 godzin @ 105 °C) o pojemności 270 µF na 450 V oraz certyfikowany do pracy przy maksymalnej temperaturze 105 °C.

W układzie aktywnego PFC znajdziemy:

• dwa MOSFETy In Power Semiconductor TA20N50A. Charakteryzują się parametrem RDS(on) na poziomie 260 mΩ. Są one w stanie dostarczyć 20 A każdy, w trybie ciągłym przy 25 °C
• 6-amperową diodę Schottky’ego CREE C3D6060.

Za przełączanie odpowiadają  kolejne dwa tranzystory In Power Semiconductor TA20N50A (w topologii półmostu “half bridge”, w połączeniu z układem rezonansowym LLC), mogące dostarczyć w trybie ciągłym prąd o natężeniu do 20 A przy 25 °C oraz o parametrze RDS(on) wynoszącym 0,260 Ω.

Za radiatorem APFC znajdują się elementy układu rezonansowego.

Kontroler PWM jest zakryty blaszką odprowadzającą ciepło, nie mogłem odczytać numerów.