Test Shuttle SH370R8: metodologia
Wszystkie testy zestawu zmontowanego w obudowie Shuttle SH370R8 zostały przeprowadzone we współpracy z aktualnym Windows 10 64-bit May 2019 Update (1903), sterownikiem GeForce Game Ready Driver 436.02, w trakcie rzeczywistej rozgrywki. Do pomiaru liczby klatek posłużył program Fraps w wersji 3.5.99 - także w przypadku DirectX 12 (jedyna niedogodność pod tym API to brak OSD). Dodatkowo rozdzielczość zegara czasu rzeczywistego została ustawiona na sztywną wartość 0,5 ms. Przedstawione wyniki są średnią arytmetyczną rezultatów uzyskanych w trzech odrębnych przebiegach i każdy z wykresów jest odpowiednio opisany, jeżeli chodzi o rozdzielczość renderowania oraz informacje o szczegółowości grafiki. Nastawy pamięci były następujące: DDR4-2666 MHz CL 19-19-19-43 2T (automatyczny wybór dla wykorzystanych modułów, bez możliwości ręcznego dostrojenia).
Uwaga: Podczas testów karta graficzna pracowała przy limicie mocy (ang. power limit) obniżonym do 80%. Zdecydowałem się na tę korektę ustawień z uwagi na ograniczone możliwości chłodzenia, a ponadto przy takich parametrach wydajność była wyższa niż dla wartości domyślnych, przy wciąż akceptowalnym poziomie hałasu. Wyłączyłem również SpeedShift, gdyż technika ta powodowała dziwne zawirowania z zegarami rdzeni, skutkując nieoczekiwanym bottleneckiem ze strony CPU w niektórych produkcjach (przede wszystkim Rise of the Tomb Raider oraz Watch Dogs 2). Przy nieaktywnym SpeedShift problemy już nie występowały.
Pokaż / Dodaj komentarze do: Shuttle SH370R8 - test barebone w połączeniu z Core i9-9900K oraz RTX 2080