Test monitora ASUS ROG Strix XG35VQ – Jaaakie to wieeelkie

Na początek - analiza gamutu barwnego. Producent deklaruje 100-procentową zgodność ze standardem sRGB. I tak właśnie jest, bowiem bryła rzeczywiście pokrywa wzorcową przestrzeń, choć jej całkowita objętość wynosi już 112,9% sRGB. W rezultacie, każdy jeden kanał jest mocno przesaturowany, a kolory - niezwykle cukierkowe. Wciąż jednak znajdujemy się w sferze wąskogamutowej, więc nie ma mowy o jakiś krytycznych przekłamaniach (jak to potrafią robić Samsungi z Quantum dot). Jednocześnie zawyżone nasycenie w równym stopniu dotyczy wszystkich barw, przez co scena nie traci spójności. Tym niemniej taki efekt trzeba lubić.

Ustawienia fabryczne 

Domyślnie, jasność ustawiona jest na 90%, co przekłada się na 339,7 cd/m² - dla bieli, a także 0,1557 cd/m² - dla czerni. Jest to o tyle ciekawe, że maksymalna jasność, według specyfikacji, nie powinna przekroczyć 300 cd/m². Kontrast statyczny wynosi zatem 2181,4:1, co, jak na matrycę VA, jest raczej umiarkowaną wartością, ale i tak daje zauważalny przyrost głębi względem IPS-ów czy TN-ek. Niestety, standardowa temperatura temperatura barwowa, przy wartości 7176 K, sprowadza czystą biel w kierunku błękitu. Dążąc do neutralności, obraz trzeba będzie wydatnie ocieplić, przy ewentualnej kalibracji.

Średni błąd Delta E ma wartość 1,35. Jest to, jak na monitor dla graczy, wynik wręcz fenomenalny. Przekłamania, jeśli już się pojawiają, wynikają głównie z błędnego (zbytniego) nasycenia, czego akurat można było się łatwo domyślić, widząc kształt gamutu. Na szczęście, jest to rodzaj błędów najłatwiejszych do korekty, przy późniejszym profilowaniu. Dlatego też reprodukcja barw w monitorze ROG Strix XG35VQ stoi na bardzo wysokim, zwłaszcza jak na ten segment, poziomie, a amatorska obróbka grafiki nie powinna stanowić problemu. Powtórzę, jak na monitor dla graczy, zgodność z barwami referencyjnymi jest zaskakująca.

Zasadniczo, przebiegi gammy są trzy, ale ustawienia 1,8 oraz 2,5 można z czystym sumieniem pominąć, bowiem są z założenia niezgodne z normami przyjętymi w systemie Windows. Krzywa przyjmuje zbyt niskie wartości, w całej górnej połówce gradientu, przez co światła są mocno przerysowane. Taki obraz wydaje się jeszcze bardziej kontrastowy, jednak cechuje go zdolność do redukcji detali w ostrych światłach (jasne szarości przedstawiane są jako biel). Nie jest to, z oczywistych przyczyn, zjawisko jakkolwiek pożądane.

Wbudowany tryb sRGB

Wbudowany tryb sRGB jest, niestety, niezbyt wysokiej jakości. Po jego aktywacji, średni błąd Delta E, zamiast spaść, wzrasta do 2,14. Wprawdzie zredukowane nasycenie kolorów w pierwszym momencie pozwala uznać obraz za bardziej rzeczywisty, a dodatkowo istotnie poprawiony zostaje punkt bieli, ale szybka analiza zysków i strat podważa ten iluzoryczny sukces. Gamma lokalna staje się zauważalnie zbyt niska, wzdłuż całego gradientu szarości. Efekt jest taki, że wyskokontrastowy i nasycony dotąd obraz zostaje pozbawiony głębi, czerń zaś zamienia się w odcień szarości. Zdecydowanie nie polecam tego ustawienia.

Kalibracja i profilowanie

Decydując się na kalibrację, przede wszystkim należy obniżyć jasność, a następnie możliwie ocieplić obraz, dążąc do książkowych 6500 K. W przypadku testowanej sztuki wzorcową jasność udało się uzyskać przy suwaku w pozycji 18, natomiast temperaturę barwową - 100, 96, 91. Próbowałem również modyfikować kontrast, by uchronić monitor od zbyt dużej korekty jasności, w górnej połówce gradientu. Bezskutecznie. Co oczywiste, gammę najlepiej jest pozostawić na domyślnym ustawieniu 2.2. Lepszego bowiem nie znajdziemy. Aha, przełączenie urządzenia w User Mode, z domyślnego Racing Mode, ma na celu umożliwienie zapisania ustawień, w slocie. Inaczej nie jest to możliwe.

Kalibracja i profilowanie pozwalają ściągnąć średni błąd Delta E do 0,52, przy jednoczesnej korekcie temperatury bieli i niemalże utrzymanym kontraście statycznym. Oprogramowanie profilujące musiało zarówno skorygować jasność, jak i usunąć z gradientu żółty zafarb. Krzywe korekcyjne są jednak dość równoległe, przez co, po profilowaniu, nie pojawia się widoczne schodkowanie (ang. banding). Muszę przyznać, że ROG Strix XG35VQ ostatecznie okazuje się jednym z lepszych monitorów dla graczy, pod względem reprodukcji kolorów, jakie dane mi było w ogóle oglądać. Tym samym może uchodzić on za sprzęt o szerszym spektrum zastosowań.