Wielki test płyt głównych B450/X570 dla procesorów AMD Ryzen 3000

MSI B450-A PRO MAX: budowa

Testowana płyta główna MSI B450-A PRO MAX bazuje na laminacie o wymiarach odpowiadających standardowi ATX, tak więc nie musicie się obawiać problemów podczas montażu w mniejszych obudowach, gdzie "wciśnięcie" konstrukcji E-ATX byłoby niemożliwe. Jeżeli chodzi o kolorystykę, dominuje barwa czarna, do spółki z odcieniami szarości, co zapewnia całkiem przyjemne wrażenia wizualne. Przechodząc do radiatorów, chłodzenie spoczywa na barkach trzech sztuk, z czego dwie dbają o optymalne warunki termiczne sekcji zasilania, natomiast ostatni został zamontowany na mostku południowym. Co ciekawe, diod LED tym razem nie uświadczymy, ponieważ na PCB po prostu ich nie umiejscowiono.

Do dyspozycji użytkownika oddano sześć, dość dobrze rozmieszczonych, 4-pinowych złączy wentylatorów. Drobna uwaga dotyczy tylko tego, które znalazło się w okolicy gniazda procesora i głównego slotu PCI-Express x16, gdzie dostęp po złożeniu zestawu najczęściej będzie mocno utrudniony. Wszystkie gniazda umożliwiają pracę w trybach PWM oraz napięciowym, tak więc nie ma problemów z konfiguracją półpasywną - pod tym względem firma MSI od dłuższego czasu stanowi wzór do naśladowania. Gwoli ścisłości nadmienię jeszcze, że jedno z nich zostało opisane jako "PUMP_FAN1", tak więc w teorii ma służyć do zasilania pompki zestawu chłodzenia wodnego typu AIO, ale w praktyce nic nie stoi na przeszkodzie, aby wykorzystać je również do innych celów.

Radiatory sekcji zasilania są przymocowane za pomocą śrubek, co jest zdecydowanie praktyczniejszym pomysłem od zwykłych kołków. Ergonomia wzrasta w sposób zauważalny, dzięki czemu dostanie się do interesujących Was miejsc jest czynnością bardzo prostą i niezajmującą dużej ilości czasu. Pod tym względem nie ma więc większych zaskoczeń, szczególnie mając na uwadze, że ten drobny dodatek coraz częściej widujemy także w konstrukcjach z niższych półek cenowych. Niemniej jednak szkoda, że nie dotyczy to chłodzenia chipsetu.

Zastosowana sekcja zasilania składa się z sześciu faz, czterech dla rdzeni oraz dwóch dla SOC. Sercem VRM jest kontroler PWM RT8894A produkcji Richtek Technology, bardzo często spotykany w tańszych modelach MSI. Układ potrafi natywnie pracować w konfiguracji 4+2, zatem dodatkowych podwajaczy (ang. doubler) nie uświadczymy. Na każdą fazę przypadają dwa tranzystory NTMFS4C029N (high-side) oraz dwa NTMFS4C024N (low-side), toteż mamy do czynienia z klasycznym zdublowaniem komponentów. MOSFET-y pochodzą z fabryk ON Semiconductor, zaś ich obciążalność prądowa w trybie ciągłym wynosi odpowiednio 15/21,7 A (temperatura powietrza 25 °C, bez dodatkowego chłodzenia). Przy temperaturze obudowy na poziomie 25 °C analogicznie wartości to 46/78 A.

Kości pamięci montujemy w czterech bankach, obsługujących moduły o taktowaniu dochodzącym do 4133 MHz i pojemności wynoszącej maksymalnie 32 GB (na slot). W tej części płyty znajdziecie również 24-pinową wtyczkę ATX, 8-pinową EPS, diagnostyczne diody LED (CPU/DRAM/VGA/BOOT) oraz złącze dla paska diod LED ("JRGB1"). Poza tym mamy slot M.2 ("M2_1"), służący do montażu kompaktowych kart rozszerzeń. Gniazdo jest podłączone bezpośrednio do CPU i wspiera zarówno nośniki typu SATA, jak i PCI-Express. Jednocześnie nie należy zapominać, że jego obsadzenie spowoduje niedostępność portów SATA o numerach 5 oraz 6, jako że one również obsługiwane są przez jednostkę centralną.

Wśród złącz kart rozszerzeń mogę wyróżnić dwa sloty PCI-Express x16 (elektrycznie x16/x4) i cztery PCI-Express x1. Jeżeli chodzi o zgodność ze standardem PCI-Express 3.0, dotyczy ona wyłącznie głównego gniazda dla karty graficznej, gdyż obsługą wszystkich pozostałych zajmuje się mostek południowy, co oznacza, że w ich przypadku będziemy musieli zadowolić się starszą wersją 2.0. Dodatkowe obostrzenie dotyczy slotu oznaczonego "PCI_E4", który współdzieli dostępne pasmo z dwoma znajdującymi się bezpośrednio nad nim i jednym poniżej. Oznacza to, że w przypadku obsadzenia przynajmniej jednego z tych ostatnich szybkość zostanie zredukowana z x4 do x1. W temacie kompatybilności z PCI-Express 4.0 trzeba natomiast powiedzieć, iż jest definitywnie zamknięty. Od chwili wydania mikrokodu AGESA 1.0.0.3ABB obowiązuje blokada wprowadzona przez firmę AMD i nic nie można z tym zrobić.

Na samym dole znajdziecie złącza HD Audio, LPT, COM oraz trzy USB, rzecz jasna służące do wyprowadzania tych portów na przedni panel obudowy. Spośród tych ostatnich pierwsze dwa są starszego typu 2.0, natomiast ostatnie już 3.0 (według obecnej nomenklatury 3.2 Gen 1). Po prawej stronie umiejscowiono z kolei cztery gniazda SATA, wszystkie równolegle do PCB, co ułatwia prowadzenie kabli oraz umożliwia bezproblemową instalację długich kart graficznych. Niestety, to samo nie dotyczy dwóch ostatnich sztuk. Kość BIOS-u jest pojedyncza i wlutowana, ale w razie nieudanego wgrywania firmware nie ma się co przejmować - pomoże BIOS Flashback+ (szczegóły niżej).

Jeśli chodzi o zintegrowaną kartę dźwiękową, jest typowa dla tej półki cenowej. Zastosowano tutaj kodek Realtek ALC892, czyli jedno z mniej zaawansowanych rozwiązań w ofercie tegoż producenta. Dodatkowym wsparciem są, tudzież próbują być, kondensatory elektrolityczne firmy Chemi-Con, ale raczej nie zmienia to zbyt wiele. Rezultaty w teście RMAA są w zupełności akceptowalne, ale do najlepszych rozwiązań, bazujących na ALC1220, oczywiście sporo brakuje.

Na tylnym panelu umieszczono przycisk do aktywacji BIOS Flashback+. Żeby wykorzystać tę technologię i wgrać firmware nawet bez procesora czy pamięci RAM, należy umieścić pamięć USB z odpowiednim plikiem w gnieździe znajdującym się bezpośrednio na prawo i po prostu go nacisnąć. Wśród portów można natomiast wymienić:

• jeden PS/2 dla klawiatury i/lub myszy,
• po dwa USB 2.0, USB 3.0 oraz USB 3.1, kontrolowane przez chipset AMD B450 oraz procesor Ryzen,
• po jednym D-Sub, DVI-D oraz HDMI,
• jeden RJ-45, realizowany przez zintegrowaną kartę sieciową Realtek RTL8111H,
• wejścia i wyjścia zintegrowanej karty dźwiękowej.