Wielki test klawiatur dla graczy

Zalman ZM-K900M

Kolejną testowaną przez mnie klawiaturą jest Zamlna ZM-K900M. To średnio drogi mechanik z chińskimi przełącznikami Kailh. Nie są one może aż tak bardzo cenione jak Cherry MX, ale nie ma co się zrażać tym, że zostały wyprodukowane w Państwie Środka. To wciąż bardzo solidne przełączniki, które zadowolą większość osób. W testowanym przeze mnie egzemplarzu zastosowano akurat ich niebieską odmianę, co może wydawać się nieco dziwne. Jak w takim razie wypada Zalman na tle nieco droższych konkurentów?

Specyfikacja:

• Przełączniki: mechaniczne Kailh Blue,
• Podświetlenie: RGB (wielokolorowe),
• Częstotliwość raportowania: 1000 Hz,
• Kabel: USB 2.0 lub PS/2 w oplocie o długości 1,7 metra,
• Wymiary: 440 x 140 x 35 mm,
• Waga: 1250 gramów,
• Gwarancja: 24 miesiące,
• Cena: ok 450 zł

Wygląd zewnętrzny i jakoś wykonania

Zalman ZM-K900M to klawiatura dość prosta. Jej wygląd nie jest może przesadnie minimalistyczny, ale też trudno dopatrzeć się jakiś dodatków, które nadawałyby jej nieco bardziej agresywnego charakteru. Z całości nieco wyróżniają się diody informujące o uruchomieniu poszczególnych funkcji, ale to drobiazg. Uwagę zwracają natomiast rozmiary, które mogą przeszkadzać na nieco mniejszych biurkach. Przede wszystkim sekcja numeryczna sprawia, że testowany model jest dość długi i niepotrzebnie zabiera miejsce, które przydałoby się do wykonywania ruchów myszką.

Testowany model nie jest przesadnie wysoki, chociaż 35 mm nadal może się wydawać niektórym osobom wartością zbyt dużą. Szczególnie, że producent nie dodaje w zestawie podpórki pod nadgarstki. Sam nigdy nie korzystałem z tego typu wynalazków, więc bardzo szybko przyzwyczaiłem się do modelu Zalman ZM-K900M. Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że wiele osób może czuć pewien dyskomfort po dłuższych posiedzeniach przed ekranem monitora. Sytuacji nie poprawiają stopki, które tylko w minimalnym stopniu pochylają klawiaturę w kierunku użytkownika. Poza tym bardzo trudno jest podnieść i za każdym razem musiałem posiłkować się długopisem, aby je podważyć.

Obudowa klawiatury w całości została wykonana z plastiku. Nie jest on może najwyższych lotów, ale też trudno mieć jakiekolwiek zastrzeżenia. Sprawia wrażenie solidnego i trwałego. Nie trzeszczy i nie ugina się nadmiernie pod naciskiem. Poszczególne elementy są dobrze spasowane. W skrócie – klawiatura jest dobrze wykonana i powinna służyć swoim użytkownikom przez wiele lat. Nie są to najwyższej jakości materiały, ale w pełni wystarczają. Kabel jest w dość grubym oplocie. Jest mocny i trwały, ale trochę zbyt sztywny. Na początku musiałem się nieco namęczyć z prostowaniem.

Klawiatura jest dobrze wykonana i powinna służyć swoim użytkownikom przez wiele lat. Nie są to najwyższej jakości materiały, ale w pełni wystarczają.

Nie mam nic do zarzucenia samym klawiszom. To standardowe modele, które pasują do większości klawiatur. Są lekko gumowane i wyprofilowane, a przez to przyjemne w dotyku. Napisy zostały wycięte laserowo, więc powinny być trwałe. W trakcie testów nie dostrzegłem choćby najmniejszych oznak ścierania. Nieco przeszkadzała mi nadmierna liczba grafik i znaków na klawiszach, ale jest to spowodowane ogromną funkcjonalnością urządzenia. Może się wydawać, że to drobiazg, ale przecież wygląd zewnętrzny też ma znaczenie. Ten w Zalman ZM-K900M nie do końca mi odpowiada.

Przełączniki i podświetlenie

W klawiaturze zastosowano przełączniki Kailh Blue. Przyznam szczerze, że nie do końca rozumiem ten zabieg, skoro testowany model jest reklamowany jako sprzęt dla graczy. Niebieskie przełączniki najlepiej sprawdzają się przede wszystkim do pisania. W przypadku Counter-Strike’a lub League of Legends nie są już tak przyjemne. Wynika to z kilku powodów. Kailh Blue są dość miękkie. W trakcie wciskania wręcz czuć działający pod spodem mechanizm. Na dodatek są zdecydowanie najwolniejsze. Nie wracają do pozycji początkowej tak szybko jak Cherry MX. Powiedziałbym nawet, że to są przełączniki najbardziej zbliżone swoją charakterystyką do membranówek, tylko wydają przy tym bardzo nieprzyjemny dźwięk, jakby łamał się kawałek plastiku. Jest on dość irytujący, a przy tym głośny. Słychać go nawet z założonymi słuchawkami. Niektóre klawisze mają jeszcze dodatkowo nieco metaliczny pogłos.

Jeśli chodzi o podświetlenie, to producent przygotował tyle możliwych ustawień, że trudno się w nich połapać. Dostępnych jest wiele kolorów, trybów oraz poziomów intensywności. Problem polega na tym, że wszystko trzeba ustawiać ręcznie, poprzez kombinacje z klawiszem „Fn”. Niby wszystko jest wytłumaczone w instrukcji oraz na stronie producenta, ale nie jest to wcale tak łatwe, jak mogłoby się wydawać. Sam szybko poddałem się i po prostu zostawiłem takie podświetlenie, jakie akurat było. Pomimo usilnych starań nie udało mi się osiągnąć dokładnie takiego efektu, jakiego oczekiwałem.

Funkcje dodatkowe i oprogramowanie

Gdybym miał opisać wszystkie dostępne funkcje w klawiaturze Zalman ZM-K900M, to pewnie mógłbym napisać na ten temat małą książkę. Zresztą kombinacje klawiszy zostały opisane na kilku stronach instrukcji. Klawiatura pozwala między innymi na: zapisywanie makr, obsługę multimediów, blokadę przycisku Windows, przełączanie się między profilami, szybkie uruchomienie wyszukiwarek Google i Bing, a także strony Zalman, włączenie trybu Gaming, otworzenie okna „Mój komputer” i jeszcze kilka innych rzeczy. Oferuje także pełny N-Key Rollover. Szkoda, że producent nie pokusił się o oprogramowanie, które znacznie ułatwiłoby cały proces.

Codziennie użytkowanie i granie

W trakcie codziennego użytkowania klawiatura nie sprawiała większych problemów. Jedynie ten strasznie irytujący dźwięk doprowadzał mnie niemal do szaleństwa i naprawdę trudno było mi się do niego przyzwyczaić. Oczywiście do kwestii in minus należy zaliczyć skomplikowaną konfigurację i problemy z niektórymi skrótami. Do tej pory nie wiem, dlaczego kombinacja Fn+NumLock nie uruchamia kalkulatora, ale już się tego nie dowiem. Jednak pomimo tego z Zalman ZM-K900M korzystało się przyjemnie, chociaż ze słuchawkami na głowie i głośną muzyką.

Tego samego nie da się powiedzieć o grach. Niebieskie przełączniki nie sprawdzają się w tej roli. Są zbyt miękkie, mało sprężyste i po prostu zbyt wolne. Nadal jest to lepsze rozwiązanie niż nawet najlepsza klawiatura membranowa, ale skoro producenci dają nam wybór, to lepsze są przełączniki brązowe, czerwone i czarne.

Podsumowanie

Zalman ZM-K900M to solidna klawiatura mechaniczna. Jest nieźle wykonana i ma sporo funkcji dodatkowych. Jednak w moim odczuciu jest nieco przesadzona. Dostępnych opcji jest tak dużo, że łatwo się w nich pogubić. Skonfigurowanie wszystkiego według własnych preferencji może przyprawić o niemały ból głowy. Nie rozumiem też zastosowania niebieskich przełączników Kailh Blue, które nie nadają się do gier, a na dodatek brzmią po prostu fatalnie. To wszystko sprawia, że to zaledwie poprawne urządzenie, któremu niewiele brakuje, żeby wznieść się na nieco wyższy poziom.

Nie rozumiem pomysłu zastosowania niebieskich przełączników Kailh Blue, które nie nadają się do gier, a na dodatek brzmią po prostu fatalnie.

Czy w takim przypadku opłaca się wydawać na klawiaturę co najmniej 450 zł? Moim zdaniem nie. W podobnej lub niewiele wyższej cenie można kupić ciekawsze urządzenia, np. HyperX Alloy FPS lub testowaną już przeze mnie Cooler Master Quick Fire XTi. Obie mają przełączniki Cherry MX, które są zdecydowanie przyjemniejsze w użytkowaniu od Kailh. Chociażby dlatego trudno mi Zlaman ZM-K900M komukolwiek polecić. Nie jest to sprzęt zły, po prostu są lepsze.

Zalman ZM-K900M

 Niezła jakość wykonania, przewód, podświetlenie

 Zbyt dużo niepotrzebnych funkcji, przełączniki Kailh Blue nie nadają się do gier i źle brzmią, brak dedykowanego oprogramowania, cena

Cena (na dzień 25.02.2017): ok 450 zł

Gwarancja: 24 miesiące

Ten produkt zakupisz w: